بهار دلنشین
بهار دلنشین یا بهار آرزو یکی از تصنیف‌های بهاری و کلاسیک ایرانی و از ترانه‌های مشهور و ماندگار فارسی با شعری از بیژن ترقی است که نخستین بار در اوایل دهه ۱۳۳۰ شمسی با آهنگسازی روح‌الله خالقی و صدای غلامحسین بنان اجرا شد و از معدود ترانه‌های خاطره‌انگیزی است که تا کنون جاذبهٔ خود را در میان مردم حفظ کرده‌است. این ترانه سال‌ها بعد توسط خوانندگانی چون سالار عقیلی و علی زند وکیلی و… نیز بازخوانی شده‌است.
تصنیف بهار دلنشین در دستگاه همایون، با مایه آواز یا بیات اصفهان به سرپرستی خالقی و توسط ارکستر گل‌ها نواخته و اجرا شد و برای اولین بار از برنامه رادیویی گل‌های رنگارنگ شماره ۲۲۴ پخش شده‌است.[1]
متن ترانه
شعر این ترانه بر اساس اجرای اصلی و نخستین یعنی اجرای غلامحسین بنان به شرح زیر است:
| تا بهار دلنشین آمده سوی چمن | ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن | |
| چون نسیم نو بهار بر آشیانم کن گذر | تا که گلباران شود کلبه ویران من | |
... | ||
| تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان | تا نسیم از سوی گل آمد بیا دامن کشان | |
| چون سپندم بر سرِ آتش نشان، بنشین دمی | چون سرشکم در کنار بنشین نشان سوزِ نهان | |
... | ||
| تا بهار دلنشین آمده سوی چمن | ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن | |
| چون نسیم نو بهار بر آشیانم کن گذر | تا که گلباران شود کلبه ویران من | |
... | ||
| باز آ ببین در حیرتم بشکن سکوت خلوتم | چون لاله تنها ببین بر چهره داغ حسرتم | |
| ای روی تو آیینه ام عشقت غم دیرینه ام | باز آ چو گل در این بهار سر را بنه بر سینه ام | |
... | ||
| تا بهار دلنشین آمده سوی چمن | ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن | |
| چون نسیم نو بهار بر آشیانم کن گذر | تا که گلباران شود کلبه ویران من | |
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.