افشین مقدم

افشین مقدم در اوایل پاییز سال ۱۳۲۴ متولد شد و موسیقی را در دوران کودکی زیر نظر عطاءالله خرم آموخت. افشین مقدم کارمند سابق بانک ملت بود. اما شروع خوانندگی او از آنجا شروع می‌شود که افشین مقدم در تراس رستوران لوکس طلایی در نزدیکی شمیران آواز می‌خواند. سعید دبیری ترانه‌سرای بسیاری از قطعات مجموعه «زمستون» می‌گوید که یک روز به این رستوران رفت و با افشین آشنا شد. سعید دبیری – که بعدها با کوروش یغمایی و علی رضا افتخاری هم همکاری کرد- ترانه زمستون را گفت و از افشین مقدم که در آن روزها در بلک‌کتز هم نقشی داشت خواست تا آن را به همراه چند ترانه دیگر اجرا کند. ترانه‌ها را در استودیو بل ضبط کردند و در زمستان سال ۱۳۴۸ آلبوم «زمستون» منتشر شد و اسم افشین مقدم را سر زبان‌ها انداخت و همین باعث شد که او ضبط آلبوم دوم را با ساخته‌هایی از جهانبخش پازوکی شروع کند.

افشین مقدم در برنامه‌های «چشمک» و «شیش و هشت» درخشید و در کنار خوانندگانی همچون اونیک، بتی، طوفان و کیوان تبدیل به یکی از اعضای اصلی گروه باریته شد.

آلبوم زمستون پس از انقلاب به تکثیر و پخش مجدد رسید. این آلبوم که در آن ملودی‌های خاطره‌سازی مثل (زمستون) و (مسافر) را قرار دارد، گزیده‌ای از کارهای افشین مقدم است که همگی پالایش صدا شده‌اند و پس از اخذ مجوز از وزارت ارشاد از طرف شرکت پیام‌کاست به بازار آمد. در این آلبوم ترانهٔ گل افشین با صدای کیوان را که به یاد افشین بعد از مرگش بر روی ملودی زمستون خوانده‌است، گنجانده شده‌است.

ترانه هجرت با شعر شهیار قنبری و آهنگ ناصر چشم‌آذر که قرار بود، افشین مقدم این ترانه را اجرا کند اما به دلیل تصادف فوت کرد، و گوگوش این ترانه را اجرا کرد.

فریبرز لاچینی به یاد افشین مقدم قطعه زمستون را به صورت پیانو در یکی از آلبوم‌های بوی دیروز اجرا کرد.

قطعه زمستون از مشهورترین آثار وی با ترانه‌ای از سعید دبیری آهنگ سیاوش قمیشی و تنظیم واروژان است که این ترانه گاهی از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش می‌شود.

مقدم در ۱ مرداد، ۱۳۵۵ بر اثر تصادف در جاده آمل در گذشت، و در قطعه ۹ بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد.

سعید دبیری می‌گوید: «قبل از سفر شمال، شب آخری که افشین در تهران بود، به استودیو بل آمد و به ناصرچشم‌آذر اصرار کرد که آهنگ هجرت را که نصفه کاره مانده بود ضبط کند. به او گفتیم که وقتی برگشت می‌تواند سر فرصت به استودیو بیاید اما او که انگار از مرگش خبر داشت، قبول نکرد. حتی آن شب از خانواده‌اش و چند تا از دوستان هم خداحافظی کرد و دیگر هیچ وقت صدای او را نشنیدیم.»

«حدود ساعت یک‌نیمه‌شب بود که تصمیم گرفتیم به شمال برویم. مقصد ما بیشه‌کلا بود. افشین رانندگی می‌کرد. حدود چهل کیلومتر به آمل مانده بود که او از یک سواری سبقت گرفت و به محض اینکه به سمت چپ جاده متمایل شد، اتوبوسی از مقابل رسید… او مرتب از مرگ سخن می‌گفت. ترانه مسافرش را چندین بار خواند… می‌گفت از تمام فامیل خداحافظی کرده‌ام. وقتی حادثه پیش آمد، من و افشین به بیرون ماشین پرت شدیم و مدت‌ها کنار جاده بودیم. قسمت چپ بدنش به کلی خرد شده بود و خون زیادی از بدنش می‌رفت. بعد از مدتی یک شورلت به کمک ما آمد. افشین دیگر رمقی نداشت. او فقط به من نگاه می‌کرد. انگار می‌خواست به من حالی کند، بهروز دیدی گفتم زندگی من همین‌جا تموم شده… اتومبیل به سرعت جاده هراز را طی می‌کرد… خدای من… افشین دیگر نگاهم نمی‌کرد.»

بهروز برزگر، محمد شاه‌نوری و رضا کیکاسری، همراهان افشین در سفر بودند که وقتی در بیمارستان به هوش آمدند، روایت بالا را برای مجله «جوانان امروز» تعریف کردند. افشین مقدم، با این تصادف درگذشت، در حالی که چند روزی از به دنیا آمدن دخترش، مینو نمی‌گذشت.

• فهرست مشاهیری که در اوج شهرت درگذشتند

• حالا که برگشتم با آرزوهایم... موسیقی ما
• زمستونی دوباره دنیای اقتصاد
• واکاوی ترانه «زمستون» افشین مقدم ـ۲ «تو مثل من زمستونی نداری…» حسن فرازمند یکشنبه ۲۰ مهر ۱۳۹۹ اطلاعات
• روایتی از خلق «زمستون» تا کوچ افشین مقدم