حسین وحید خراسانی

وحید خراسانی در دیدار با حسن روحانی در اسفند ۹۳، وی را یکی از بهترین رئیس‌جمهورهای ایران معرفی کرد.[11]

وی در ۲۲ فروردین ماه ۱۳۹۷ در جلسه درس خارج فقه خود، ضمن انتقاد از عدم تعطیلی روز شهادت موسی بن جعفر، نظام جمهوری اسلامی را حکومتی گمراه خواند.[12] به گفتهٔ محسن کدیور، وحید خراسانی اعتقادی به ولایت فقیه ندارد.[13] وحید خراسانی، ولایت فقیه را از باب «قدر متیقن در امور حسبیه» قبول دارد، … بدین معنی که از دیدگاه وی پذیرفته‌است که چنانچه مردم متقاضی تشکیل حکومت اسلامی شده باشند و فقیه جامع شرایطی را به منظور رهبری انتخاب نمودند، بر وی لازم می‌باشد که رهبری را قبول نمایند و مخالفت کردن با این چنین فقیهی جایز نیست.[14]

وحید خراسانی در مورد نظام حاکم بر ایران گفته‌است: حفظ نظام از اوجب واجبات است نه برای امروز که ما هستیم، برای همیشه تا روزی که این پرچم به دست حجت بن الحسن برسد و ما همه در قبال اهل بیت مسئولیم.[15]

حسین وحید خراسانی در دیداری که با احمد مروی، تولیت جدید آستان قدس رضوی داشت، از او خواسته تا پیغامی خصوصی را به رهبر جمهوری اسلامی ایران (سیدعلی خامنه‌ای) برساند؛ اینگونه گفته شده: «سلام ما را به آقای خامنه ای برسانید، واقعاً مرد بزرگواری هستن و خیلی دعا می‌کنم ایشان را.»[16] وی پس از درگذشت حسینعلی منتظری در بیت وی حاضر شد و ضمن تسلیت به خانواده وی گفت: «من سابقه دوستی ۵۰ ساله با آن داشتم و آن بزرگوار را در همه جهات و در همه زمان‌ها عالمی عامل می‌دانستم. رحمت و رضوان خدا بر ایشان باد.» وی همچنین از اهانت انجام‌شده به حسن خمینی در مراسم سالگرد درگذشت روح‌الله خمینی ابراز تأسف کرد.[17][18]

مراسم معارفه صادق لاریجانی به عنوان رئیس قوه قضاییه یک بار لغو شد و با تأخیر چند روز بعد برگزار شد. برخی سایت‌ها خبری منتشر کردند که وحید خراسانی دامادش را از احراز این پست بر حذر داشته‌است؛ به نقل از خبر آنلاین: یک مقام آگاه و نزدیک به صادق لاریجانی (داماد وحید خراسانی) این مطلب را شایعه خواند و اظهار داشت: «چنین اخباری، شایعه‌ای بیش نیست و از اساس تکذیب می‌شود.»[19]

وی در جریان سفر علی خامنه‌ای به قم در سال ۱۳۸۹ به دیدار او نرفت. تا آنجا که یحیی انصاری شیرازی از علمای معنوی گله‌مندی خود را از وی چنین بیان کرده بود: «بنده خیلی در این روزها در تشویش هستم که چرا آقای وحید به دیدن آقای خامنه‌ای نیامد و این واقعاً یک نقیصه‌ای شده‌است برای بیت ایشان.»[20]
سید مجید مصطفوی که خود را عضو جامعه مدرسین طلاب قم و نجف می‌داند در گفتگو با صدای آمریکا در نقل‌قولی تقریبی مدعی شد که او شروطی را برای ملاقات خود گذاشته بوده که از جملهٔ آن‌ها آزادی زندانیان سیاسی و عذرخواهی از ملت است.[21] این نقل هیچ‌گاه از طرف هیچ‌یک از منابع رسمی یا نزدیک به وحید خراسانی تأیید نشده‌است.
سید علی خامنه‌ای در جریان سفر خود به قم (سال ۱۳۹۴) با وی و دو نفر از مراجع دیدار کرد.[22]

در ماجرای عمل جراحی سیدعلی خامنه‌ای، پسر ارشد وی به عیادت خامنه‌ای رفت.[23] همچنین چند روز بعد، وحید خراسانی از طریق تماس تلفنی جویای حال رهبر ایران شد.[24] در مرداد ۱۳۹۷ در حرم رضوی علی خامنه‌ای با وی دیدار کرد.[25][26]

این مواضع و مطالب منتسب به وی در حالی است که دفتر وحید خراسانی طی اطلاعیه‌ای که در وب‌سایت او موجود است، انتصاب هرگونه مطلب از وحید خراسانی را که در سایت مذکور درج نشده باشد، مورد تأیید نمی‌داند. در اطلاعیه یادشده تصریح شده‌است: «هرگونه جواب استفتاء و مطلبی که در سایت‌ها و مجلات و کتاب‌ها و روزنامه‌ها، یا از طریق پیامک و… از معظم‌له یا دفتر ایشان نقل شود، در صورتی‌که در پایگاه اطلاع‌رسانی ایشان موجود نباشد یا مورد تأیید دفتر معظم‌له نباشد اعتبار ندارد».[27]

وی در سال ۱۳۷۹ از سید محمد خاتمی، رئیس‌جمهور اصلاح طلب خواست سالروز شهادت دختر پیامبر اسلام را تعطیل رسمی اعلام کند که این امر محقق شد.[28]

در آذر ۱۳۸۹ وی نمایش چهرهٔ ابوالفضل را در یک سریال تلویزیونی نامشروع دانست. پس از آن وبگاه الف متعلق به احمد توکلی با ادبیاتی تند به انتقاد از وی پرداخت و پس از مطرح کردن موضوع سریال از او پرسید که چرا رفتار معترضان در روز عاشورای سال قبل و مراسم تشییع حسینعلی منتظری را محکوم نکرده‌است. بسیاری از سایت‌ها از جمله شیعه آنلاین این مقاله را اهانت مستقیم به مرجعیت شیعه و دخالت در کار مراجع دانستند و محکوم کردند.[29]

وحید در ابتدای درس خارج خود در مسجد اعظم قم در صبح چهارشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۳ با ادبیاتی عجیب بیان داشت: «کار به جایی رسیده که بعضی‌ها یک جفتک می‌اندازند آیت الله می‌شوند، یک جفتک دیگر می‌اندازند آیت الله العظمی می‌شوند، حالا هم جفتک انداخته می‌خواهند مرجع تقلید اعلم شوند».[30]

در درس خارج خود در مسجد اعظم قم، در ۱ اسفند ۱۳۸۹، اشاره‌ای به موضوع زندان از نظر فقه نموده و از آن به عنوان موضوعی شدید یاد کرد که فقط فقیهی که به «مُخّ فقاهت» رسیده، می‌داند که حبس در چه مواقعی جایز است. وحید خراسانی تأکید نمود که اساس دین بر حریت است: «فقیهی که به مُخّ فقاهت رسیده، می‌داند حبس در چه مواردی است و چقدر امر حبس شدید است و اساس دین بر حریت بشر است و حبس و زندانی کردن او و حرمان او از جامعه و از خانواده در چه حد از شدت است و موارد حبس در شریعت در چه مواردی و با چه دقتی مطرح شده‌است»[31][32] خانوادهٔ گروهی از زندانیان سیاسی این سخنان وحید خراسانی را به عنوان انتقاد از دستگاه قضایی کشور تعبیر کرده‌اند و با ارسال نامه‌ای از موضع‌گیری وی تقدیر نموده‌اند.[33]

در یکی از سخنرانی‌های خود، خطاب به پاپ گفته‌است: ای پاپ وامانده! که سکوت می‌کنی، عرضه داری جواب این را بدهی؟ اگر این قرآن نبود به حکم تورات و انجیلی که الآن هست، عیسی بن مریم ولد الزنا است و ولد الزنا محروم از ملکوت خدا است پس هم نسب عیسی، هم حسب عیسی به برکت نفس خاتم انبیاء است![34]

وی در سال ۱۳۹۴در سخنرانی خود بشدت وحدت اسلامی را مورد انتقاد قرار داد و از داعیان وحدت اسلامی به فروشندگان بضعة المصطفی یاد کرد.

او به انتقاد شدید از تضعیف کتاب بحارالانوار پرداخت و گفت: «چون در این زمان بی سوادی زیاد شده و رجال شیعه ناشناخته ماندند، وظیفه است که مفاخر این مذهب شناخته شوند. وظیفه انسانیت است که شکر منعم بجا اورده شود. مرحوم مجلسی کاری کرد که (لم یوجد له نظیر) و اهل فضل باید شکر این منعم را بنماید.»[35]

وی از فلسفه و عرفان (حتی عرفان علمای مشهور شیعه) انتقادهای بسیار تندی دارد بگونه‌ای که در حاشیه درس خارجش، خطاب به طلبه‌ای که در مورد عرفان و فلسفه از وی پرسیده بود، گفت: «عرفان پیش من است، همهٔ مولوی را می‌خواهید پیش من است، هرجا را می‌خواهید برایت می‌گویم، فلسفه را بخواهید از اول اسفار تا آخر از هرجا بگی، از اول مفهوم وجود تا آخر مباحث طبیعیات برایت می‌گویم، اما همه‌اش کشک است. هرچه هست در قرآن و روایات است.»[36]

حسن رمضانی از استادان فلسفه و عرفان این برداشت و مخالفت وی با فلسفه را نامناسب، جسورانه و خلاف انصاف و عدالت دانست.[37]
محمدحسن وکیلی از استادان حوزه علمیه مشهد و از مدافعان فلسفه و عرفان اسلامی در نقد از مواضع وی اشاره کرده وحید خراسانی ۴ یا ۵ سال بیشتر فلسفه ندیده و از جوانی هم تحت تأثیر میرزا مهدی اصفهانی بوده و از نظر علمی فتوای فقیه در غیر از مسائل حوزه تخصّصی فقهی اعتبار ندارد. او در این باره می‌گوید: همین بزرگوار در زندگی علمی‌شان شاید حداکثر ۴ یا ۵ سال درس فلسفه ثبت شده‌است. اگر کسی ۴، ۵ سال اصول بخواند بعد بگوید همه اصول در سینه من است ولی همه‌اش کشک است باور می‌کنید یا می‌گویید سوء تفاهم شده‌است؟

همین بزرگوار در جای دیگری دربارهٔ کمپانی به این مضمون می‌فرمایند که «گوشتان را در فاطمیه به آن کسی بدهید که مثل میلانی و خوئی به ریزه‌خواری خوان شاگردی او افتخار می‌کردند.»

بله کمپانی کسی است که فهمیدن حاشیه‌اش بر کفایه نشانه علم و فضل است و نابغه بوده‌است. خب همین کمپانی را مظفر در مقدمه اسفار می‌فرماید به فهم اسفار ملاصدرا افتخار می‌کرده و می‌فرمود اگر کسی پیدا شود که اسفار را بفهمد، از نجف نزد وی می‌روم تا شاگردی کنم.

آیا می‌شود اسفار کشک باشد و کمپانی که نابغه شیعه است و به قول همین بزرگوار، آقای میلانی و آقای خوئی افتخار می‌کنند که ریزه‌خوار خوان شاگردی او هستند، دربارهٔ کشک چنین حرفی بزند؟!

می‌شود بزرگترین و خوش‌استعدادترین فقهای شیعه عمر خود را سال‌ها سر کشک صرف کنند و اسفار درس بدهند و درس بگیرند؟ کمپانی حاشیه‌اش بر کفایه را در حدود ۲۵ تا ۳۰ سالگی نوشته و آخوند خراسانی زنده بوده‌اند. آن وقت در آخر عمر که موقع پختگی وی است کتاب می‌نویسد و با اینکه اول مخالف بوده در آخر عمر از وحدت وجود دفاع می‌کند.

اگر حاشیه جوانی‌اش مایه افتخار فقهاست باید بفهمیم وحدت وجود چقدر عالی است که ایشان در سنین ۴۰ یا ۵۰ سالگی آن را فهمیده و از آن دفاع کرده‌است. معلوم است که کشک نیست و بلکه حقایقی است عالی که افرادی مثل کمپانی بدان رسیده‌اند.

وقتی می‌بینیم یک بزرگواری ۴ یا ۵ سال بیشتر فلسفه ندیده‌اند و از جوانی هم تحت تأثیر میرزای اصفهانی بوده‌اند و می‌گویند کشک است ولی ده‌ها نابغه دیگر که ۱۵–۲۰ سال این علوم را نزد استاد فن خوانده‌اند، می‌گویند اینها درّ و جواهر است، خب هر منصفی می‌فهمد که باید به حرف کدام یک تمسّک کند.

البته این فقهای بزرگوار روی غیرت دینی این مطالب را می‌گویند ولی سوء تفاهم است. اگر کسی می‌خواهد بگوید اینها کفر است یا کشک است یا هر چه، اول باید چند صفحه‌ای در فلسفه تألیف کند تا تخصّصش اثبات شود بعد تازه به عنوان یک متخصّص در مقابل صد متخصًص نظر بدهند. فعلاً تعارض حرف این بزرگان با موافقین فلسفه تعارض غیر متخصّص با متخصّص است؛ چون هیچ اثر تخصّصی در این مسائل ندارند.[38]