ابن ولید

ابوجعفر محمد بن حسن بن ولید قمی مشهور به ابن ولید (درگذشتهٔ ۳۴۳ ق)؛ فقیه بزرگ، محدث و رجال‌شناس شیعه است.

تولد

سال تولد وی مشخص نیست ولی آن را حدود 270 ق بیان کرده اند. [1]

شاگردان

شیخ صدوق و علی بن حسین بن بابویه از شاگردان وی بودند.

فرزند

فرزندش، احمد بن محمد استاد شیخ مفید و از مشایخ اجازه اوست.

آثار

«التفسیر القرآن»، «الجامع» و فهرستی در رجال از آثار اوست.[2][3]

منابع
  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ آوریل ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۷ آوریل ۲۰۱۶.
  2. «ابن ولید قمی، ابوجعفر محمد». وبگاه راسخون. دریافت‌شده در اسفند ۱۳۹۰. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  3. ابوالقاسم لطیف زاده دامغانی (۱۸ آذر ۱۳۸۸). «محمد بن حسن بن ولید (استاد صدوق)». پایگاه اطلاع رسانی حوزه میبد اندیشه. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در اسفند ۱۳۹۰. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.