سید محمد حجت کوه‌کمری

تبار وی از سادات حسینی کوه کمر از توابع مرند است و به علی بن الحسین می‌رسد. پدرش سید علی کوه کمری تبریزی از مجتهدان تبریز بود.

حجت کوه‌کمری پس از گذراندن دروس مقدماتی حوزوی نزد پدرش در تبریز، برای ادامه تحصیل به نجف رفت. وی فقه، اصول، حدیث و رجال را نزد استادان حوزه نجف از جمله سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، شیخ الشریعه اصفهانی و آقا ضیاء عراقی فراگرفت. وی از سال ۱۳۰۹ شمسی در قم ساکن گردید و به تدریس در حوزه پرداخت. در سال ۱۳۲۴ احداث مدرسه حجتیه را در قم آغاز کرد.[2][3][3][4]

وی پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی در سال ۱۳۲۶ و سید حسین طباطبایی قمی در سال ۱۳۲۷ به مرجعیت تقلید رسید؛ و میلیون‌ها نفر در احکام دینی از او تبعیت می‌کردند.[5]

حجت کوه کمری باتوجه به سال‌ها تحصیل در حوزه علمیه نجف و حوزه علمیه قم توانست شاگردان برجسته زیادی را پرورش دهد. برخی از آن‌ها عبارتند از:[6][7][8][9][10][11][12]

سید محمد حجت کوه‌کمری در آخرین کسالتی که برایش ایجاد و منجر به درگذشتش شد، وصی خود سید احمد زنجانی و برخی از شاگردان خود را فرا خواند. او با توجه به وضعیت بیماری خود از آن‌ها درخواست کرد که مُهر مرجعیتش را بشکنند تا بعد از او از آن مُهر سوء استفاده نشود. وی سرانجام در روز دوشنبه ۲۸ دی ۱۳۳۱ (سوم جمادی‌الاولی ۱۳۷۲) درگذشت.

وقتی خبر درگذشت حجت به سید حسین بروجردی رسید او از شدت ناراحتی گفت «کمرم شکست»[1]

بزرگداشت حجت کوه‌کمری در بهمن ۱۳۹۶ توسط حوزه علمیه قم برگزار شد.[13][14]

• سیدمحمد حجت کوه کمری دانشنامه جهان اسلام
• سیدمحمد حجت کوه کمری پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه