آیه انذار
آیه انذار آیه ۲۱۴ سوره شعراء و ناظر به دعوت خویشاوندان و نزدیکان پیامبر اسلام به دین اسلام و اعلام خلافت علی است. این آیه همچنین با حدیث یوم الدار در ارتباط است.[1]
مشخصات قرآنی | |
---|---|
نام آیه | آیه انذار |
نام سوره | شعراء |
شماره آیه | ۲۱۴ |
سال نزول | سال سوم پس از بعثت |
محل نزول | مکه |
شأن نزول | دارد |
شماره جزء | ۱۹ |
شماره حزب | ۳۸ |
اطلاعات دیگر | |
شماره کلمه | ۴ |
شماره حرف | ۲۱ |
حروف مقطعه | ندارد |
متن آیه | «وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ» |
ترجمه آیه | و خویشان نزدیکت را بیم ده. |
متن عربی آیه و ترجمه
- ﴿وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ﴾(سورهٔ شعراء-آیهٔ ۲۱۴)
- و خویشانِ نزدیکت را بیم ده.
- And warn, [O Muhammad], your closest kindred.
تفسیر
سنی
طبری از ابنعباس در تفسیر خود ذیل این آیه، این گونه نقل کردهاست: هنگامی که آیه «انما انت منذر و لکل قوم هاد» نازل شد، پیامبر دست خود را بر سینه گذاشت و فرمود: من منذرم و برای هر قومی هادی است. آن گاه اشاره به شانه علی نمود و فرمود: تنها به واسطه تو است که هدایت شوندگان، بعد از من هدایت میگردند.[2][3] همچنین این روایت در منابع شیعی همچون مجمع البیان ذکر شدهاست.[4]
پانویس
- داستان انذار عشیره، رسولی محلاتی، پاسدار اسلام آبان 1366 شماره 71
- التبیان فی تفسیر القرآن، ج ۶، ص ۲۲۳
- شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج ۱، ص ۳۸۱
- ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱۳، ص ۲
- «ترجمة المیزان ج : ۱۱ص :۴۱۶». بایگانیشده از اصلی در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۶ مه ۲۰۱۱.
منابع
- منابع سنی
محمد بن جریر طبری، جامع البیان، جلد ۱۳، ص. صفحهٔ ۱۴۲
ابو عبدالله نیشابوری، مستدرک حاکم، ج ۳، ص. ۱۲۹
حاکم ابوالقاسم عبیدالله بن عبدالله الحسکانی، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج۱، ص. ۳۸۱
- منایع شیعی
محمد حسین طباطبایی، المیزان
کلینی رازی، کافی، ج ۱، ص. ۱۹۱و ۱۹۲