ابوالفضل رشید الدین میبدی
ابوالفضل رشید الدین میبدی نویسنده ، شاعر و مفسر قرآن در نیمه اول قرن ششم است. مهمترین اثر وی تفسیر کشف الاسرار و عدة الابرار است.[1] کشف الاسرار و عدةالابرار تفسیر بزرگ مشروحی است از قرآن که تألیف آن در اوایل سال ۵۲۰ هجری آغاز شد و چنان‌که میبدی خود در آغاز کتاب گفته در حقیقت شرحی است بر تفسیری که استاد او خواجه عبدالله انصاری ترتیب داده بود.
فرازی از کشف الاسرار
بس خزائن معرفت که به او پیدا گردند، بس خفتگان که به او بیدار گردند، بس غافلان که به او هشیار گردند، بس طالبان که به او به مقصود رسیدند، بس مشتاقان که به او دوست را دریافتند. هم یاداست و هم یادگار، بنازش میدار تا وقت دیدار!
| گل را اثر روی تو گلپوش کند | ||
| جان را سخن روی تو مدهوش کند | ||
| آتش که شراب وصل تو نوش کند | ||
| از شوق تو سوختن فراموش کند |
کنگره بزرگداشت میبدی
کنگره بین‌المللی بزرگداشت وی در اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۴ شمسی به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد به مدت سه روز در محل دانشگاه آزاد اسلامی میبد برگزار گردید.
[2] اساس کار رشیدالدین در تألیف تفسیر کشف الاسرار بر اساس تفسیری از قرآن توسط خواجه عبدالله انصاری است.
آرامگاه رشیدالدین میبدی
آرامگاه منسوب به صاحب کشف الاسرار در شهر میبد قرار داشته و معروف به «سلطان الرشید» بوده‌است. این بنا در سال ۱۳۵۶ تخریب و بر روی آن خیابان کشی شده‌است.
جستارهای وابسته
منابع
- محیط طباطبایی، محمد. «داستان تفسیر خواجه انصاری (بحث فنی راجع به تفسیر خطی)». مجله دانش. دریافت‌شده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۱.
- «ابوالفضل میبدی و تفسیر کشف الاسرار». کیهان اندیشه؛ فروردین و اردیبهشت ۱۳۷۵ - شماره ۶۵. دریافت‌شده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۱.