نازعات

محتوای این سوره در شش بخش خلاصه می‌شود:

1. نخست با قسمت‌های مؤکدی که ارتباط با مسئله معاد دارد روی تحقق این روز بزرگ تأکید می‌کند.
2. سپس به قسمتی از مناظر هول‌انگیز و وحشتناک آن روز اشاره می‌نماید.
3. و بعد اشاره کوتاه و گذرائی به داستان موسی و سرنوشت فرعون طغیانگردارد که هم مایه تسلی خاطر پیامبر و مؤمنان است و هم هشدار به مشرکان طغیانگر، و هم اشاره‌ای است به این که انکار معاد انسان را به چه گناهانی آلوده می‌کند.
4. در بخش بعد نمونه‌هایی را از مظاهر قدرت خداوند در آسمان و زمین که خود دلیلی است برای امکان معاد و حیات بعد از مرگ برمی شمرد.
5. بار دیگر به شرح قسمتی دیگر از حوادث وحشتناک آن روز بزرگ وسرنوشت طغیانگران و پاداش نیکوکاران می‌پردازد.
6. سرانجام در پایان سوره بر این حقیقت تأکید می‌کند که: هیچ کس از تاریخ آن روز باخبر نیست، ولی همین اندازه مسلم است که نزدیک است.

انتخاب نام نازعات برای این سوره به خاطر نخستین آیه آن است.

در حدیثی از پیغمبر آمده‌است: «کسی که سوره نازعات را بخواند توقف و حساب او در روز قیامت تنها به اندازه خواندن یک نماز روزانه‌است، و بعداز آن وارد بهشت می‌شود».

مسلم است کسی که محتوای این سوره را که آیات تکان دهنده اش ارواح خفته را بیدار و متوجه وظائف خود می‌سازد در جان خویش پیاده کند از چنان پاداش‌هائی برخوردار خواهد شد، نه آن‌ها که فقط به خواندن الفاظ قناعت می‌کنند.

• قرآن
• سوره‌های قرآن
• سوره‌های مکی

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نازعات موجود است.

• متن سوره
• پایگاه تخصصی قرآن کریم

• برگزیده تفسیر نمونه - جلد ۵ - آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی