یس

سوره یس (خوانده می‌شود: یاسین) سوره ۳۶ از قرآن است، ۸۳ آیه دارد، و سوره‌ای مکی است. این سوره قلب قرآن نام گرفته‌است و روایات متعددی آن را از جمله سوره‌های مهم قرآن شمرده‌اند. محتوای این سوره در حالت کلی پیرامون توحید، معاد، وحی، قرآن، و بشارت و انذار است. بحث نخست پیرامون نبوت پیامبر اسلام و قرآن است؛ پس از بحثی پیرامون پیامبران قبلی و تسلی پیامبر، بحثی پیرامون توحید شده و سرانجام در مورد معاد و ویژگی‌های روز قیامت سخن می‌گوید.[1]

سورهٔ ۳۶ قرآن
یس
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول۴۱
جزء۲۲
شمار آیه‌ها۸۳
شمار واژه‌ها۷۳۳
شمار حرف‌ها۳۰۶۸
متن سوره
فاطر
صافات
نسخه خطی از آیات ۷۲ تا ۸۳ سوره یس و آیات ۱ تا ۱۴ سوره صافات که در کتابخانه ملی مصر واقع در قاهره نگهداری می‌شود.

معنی یس

کلمهٔ «یس» (آیهٔ اول این سوره) از حروف مقطعهٔ قرآن است ولی معانی مختلفی توسط مسمانان برای آن ذکر شده‌است. از جمله اینکه «یا» به معنی حرف ندا و «سین» اشاره به محمد دارد. در روایتی از جعفر صادق آمده‌است که «یس» نام محمد است، به این دلیل که قرآن پس از آن می‌گوید «تو از پیامبرانی و بر راه راست».[2]

در عروسی ایرانی

در عروسی ایرانی، هنگامی که خطبه خوانده می‌شود معمولاً سورهٔ یاسین از قرآن باز است و عروس آن را می‌خواند.[3]

پانویس

  1. مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ۱۸. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳۰۹–۳۱۱سوره یس، مقدمه
  2. مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ۱۸. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳۱۴–۳۱۵سوره یس، آیه ۱–۱۰
  3. «ازدواج ایرانی». مجلهٔ زیگزاگ. ۱۴ ژوئن ۲۰۰۷. پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ یس موجود است.
متن مربوطه در ویکی‌نبشته: ترجمه قرآن (قمشه‌ای)/یس
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.