اعلی

این سوره در حقیقت از دو بخش تشکیل یافته:

• بخشی که در آن روی سخن به شخص پیامبر است و دستوراتی را در زمینه تسبیح پروردگار، و ادای رسالت، به او می‌دهد، و اوصاف هفتگانه‌ای از خداوند بزرگ دراین رابطه می‌شمرد.
• و بخش دیگری که از مؤمنان خاشع، و کافران شقی، سخن به میان می‌آورد، و عوامل سعادت و شقاوت این دو گروه را به‌طور فشرده در این بخش بیان می‌کند.

و در پایان سوره اعلام می‌دارد که این مطالب تنها در قرآن مجید نیامده‌است، بلکه حقایقی است که در کتب و صحف پیشین، صحف ابراهیم و موسی، نیز بر آن تأکید شده‌است.

در حدیثی از محمد می‌خوانیم: «هرکس سوره اعلی را بخواند خداوند به عدد هر حرفی که بر ابراهیم و موسی و محمد نازل کرده ده حسنه به او عطا می‌فرماید».

و در حدیث دیگری از جعفر صادق می‌خوانیم: «کسی که سوره اعلی را درفرائض یا نوافل خود بخواند، روز قیامت به او گفته می‌شود: از هریک از درهای بهشت می‌خواهی وارد شو ان شااللّه».

از مجموعه روایاتی که در این زمینه رسیده استفاده می‌شود که این سوره از اهمیت خاصی برخوردار است، تا آنجا که در حدیثی از علی می‌خوانیم: «این سوره محبوب پیغمبر بود».

• 
  هنر کاشی کاری ایرانی سوره اعلی بر روی آرامگاه ابوعثمان مغربی در نیشابور.

• قرآن
• سوره‌های قرآن
• سوره‌های مکی

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اعلی موجود است.

• متن سوره
• پایگاه تخصصی قرآن کریم

• برگزیده تفسیر نمونه - جلد ۵ -ناصر مکارم شیرازی