بینه

به نام «لم یکن» هم مشهور است و این نام از آغاز سوره اقتباس شده‌است. از نام‌های دیگر این سوره «اهل الکتاب»، «قیامت»، «بریه» و «انفکاک» «لم یکن» و «قیمة» است.

تصویری از یک نسخه قدیمی قرآن به خط یحیی فخرالدین متعلق به قرن ۱۸ میلادی که در آن آیاتی از سوره‌های لیل، قدر و بینه دیده می‌شود. براساس توضیحات تصویر در انبار، این قرآن در موزه ثاقب صابونچی ‏(en)‏ شهر استانبول نگهداری می‌شود.

بعد از سوره طلاق و در مدینه نازل شده‌است.

در این سوره به رسالت جهانی پیغمبر اسلام و دارا بودن آن با دلائل و نشانه‌های روشن اشاره می‌شود.

سپس موضعگیری‌های مختلف اهل کتاب و مشرکان را در برابر اسلام مشخص می‌کند که آن گروه که ایمان آورده و عمل صالح انجام دادند بهترین مخلوقات، و آنها که راه کفر و شرک و گناه پیش گرفتند بدترین مخلوقات محسوب می‌شوند.

بینه: دلیل روشن است که با آن حق از باطل مشخص شود

قَیِّمَة: مستقیم، محکم، ارزشمند و گرانبها

بَریّة :خاک و مقصود از آن تمام خاکیان از جمله بشر

• از پیامبر اسلام چنین نقل شده:

اگر مردم می‌دانستند این سوره چه برکاتی دارد خانواده و اموال را رها کرده، به فراگرفتن آن می‌پرداختند.

• قرآن
• سوره‌های مدنی

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بینه موجود است.

• متن سوره بینه
• تفسیر سوره بینه (تفسیر نور)

• برگزیده تفسیر نمونه، جلد ۵، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی
• آشنایی با سوره‌ها (شناخت سوره‌های قرآن)، جواد محدثی، ۱۳۷۴، قم، دفتر تبلیغات اسلامی