گناه

گناه یا معصیت در ادیان ابراهیمی به معنای نقض اراده و قانون خداوند است و در اصطلاح مذهبی به معنی سرپیچی از فرمان خداوند است. به باور پیروان گروهی از ادیان، انسان جزای گناه را یا در این جهان و یا در دو جهان (این جهان و جهان آخرت )می‌بیند.

برای دیگر کاربردها، گناه (ابهام‌زدایی) را ببینید.

ریشهٔ سایر گناهان

گناهان اولیه که ریشهٔ سایر گناهان دانسته شده‌اند عبارتند از:

  • تکبر که در داستان سجده نکردن ابلیس به آدم مدل شده و به رانده شدن ابلیس از بارگاه الهی منجر می‌شود.
  • حرص که در داستان فریب خوردن آدم و حوا از ابلیس مدل شده و به رانده شدن آن‌ها از بهشت انجامید.
  • حسد که در داستان هابیل و قابیل مدل شده و به کشته شدن هابیل توسط قابیل می‌انجامد.

تقسیم‌بندی‌های دیگری بر گناهان اولیه، مثلاً ۷ تایی نیز وجود دارد.

هفت گناه کبیره

هفت گناه کبیره در الهیات مسیحی گناهانی هستند که ارتکاب آن‌ها مجازات دوزخ را به‌دنبال خواهد داشت.

اسلام

دره را ترجمهٔ ذنب و گناه صغیره را ترجمهٔ معصیت گرفت.

منابع

    پیوند به بیرون
    مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به گناه در ویکی‌گفتاورد موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.