تکبر

در اصول کافی درباره ی کبر آمده است:

بالسند المتصل الی محمد بن یعقوب عن علی بن ابراهیم، عن محمد بن عیسی، عن یونس، عن اءبان، عن حکیم، قال: ساءلت اءبا عبدالله، ، عن اءدنی الالحاد. فقال:

ان الکبر اءدناه .[5]

حکیم گفت پرسیدم از صادق، ، شرح کبر عبارت است از یک حالت نفسانیه که انسان ترفع کند و بزرگی کند و بزرگی فروشد بر غیر خود؛ و اثر آن اعمالی است که از انسان صادر می‌شود و آثاری است که در خارج بروز کند که گویند تکبر کرد؛ و این صفت غیر از عجب است .[4]

صادق:

ما مِنْ رَجُلٍ تَکَبَّرَ او تَجَبّرَ اِلاّ لِذِلَّةٍ یَجِدُها فِی نَفْسِهِ.

صادق فرمود: هیچ‌کس تکبّر و قدرت نمایی نمی‌ورزد، مگر بخاطر ذلّتی که در درون خویش می‌یابد و احساس می‌کند.[6]

باقر:

هیچ مقداری از تکبّر به دل آدمی راه نیابد، مگر این که به همان اندازه، کم باشد یا زیاد، از خردش کاسته شود .[7]

و اذ قلنا للملائکة اسجدوا لآدم فسجدوا الا ابلیس ابی واستکبر و کان من الکافرین و (یاد کن) هنگامی که به فرشتگان گفتیم: به آدم سجده کنید، پس سجده کردند مگر ابلیس که نپذیرفت و تکبّر ورزید و از کافران شد.[8]

لتجدن اشد الناس عداوة للذین آمنوا الیهود والذین اشرکوا و لتجدن اقربهم مودة للذین آمنوا الذین قالوا انا نصاری ذلک بان منهم قسیسین و رهبانا و انهم لایستکبرون یقیناً سرسخت‌ترین مردم را در کینه و دشمنی نسبت به مؤمنان، یهودیان و مشرکان خواهی یافت؛ و البته نزدیک‌ترینشان را در دوستی با مؤمنان، کسانی می‌یابی که گفتند: ما نصرانی هستیم. این واقعیت برای آن است که گروهی از آنان کشیشان دانشمند و عابدان خدا ترس‌اند، و آنان (در پیروی از حق) تکبّر نمی‌کنند .[9]

قیل ادخلوا ابواب جهنم خالدین فیها فبئس مثوی المتکبرین (به آنان گویند): از درهای دوزخ درآیید در حالی که در آن جاودانه‌اید؛ پس جایگاه متکبران بد جایگاهی است.[10]

ان الذین کذبوا ب‌آیاتنا واستکبروا عنها لاتفتح لهم ابواب السماء و لایدخلون الجنة حتی یلج الجمل فی سم الخیاط و کذلک نجزی المجرمین قطعاً کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، و از پذیرفتن آنها تکبّر ورزیدند، درهای آسمان (برای نزول رحمت) بر آنان گشوده نخواهد شد، و در بهشت هم وارد نمی‌شوند مگر آنکه شتر در سوراخ سوزن درآید!! (پس هم چنانکه ورود شتر به سوراخ سوزن محال است، ورود آنان هم به بهشت محال است) این‌گونه گنهکاران را کیفر می‌دهیم .[11]

چند کار بکنید اولاً نماز صحیح و اول وقت بخوانید بادقت و صحیح باشد و اول وقت؛ و سعی کنید با توجه باشد. ثانیاً توسل جدی به زمان داشته باشید از جمله نماز صد ایاک نعبد و زیارت آل یس. این بسیار مهم است و کارساز. ثالثاً به خودتان تلقین کنید مثل ذکر. تسبیح بدست بگیرید. وقتی خیالات مزبور حمله می‌کند شما مداوم بگوئید من چه هستم؟ و چه هستم یعنی در مقابل آنکه در دل شما می‌گوید شما برترید شما بزبان می‌گویید (البته با توجه) که من هیچ چیزی نیستم من نمی‌فهمم من نادانم من...[12]

اول انسان چیزی جز عنایت خداوند متعال ندارد، انسان باید مرتب به خود تلقین کند که به خدا نیازمند است. دومین راه عملی از بین بردن تکبر خواندن نماز است، هر نماز صحیح یک قسمتی از ویروس تکبر را درمان کرده و تبدیل به تواضع می‌کند، البته گاهی نماز سبب ایجاد تکبر و خودپرستی می‌شود همان‌گونه که شمر به سبب جماعت بودن به تکبر و خودپرستی رسید. «چیزی همانند نماز بینی شیطان را به خاک نمی‌مالد»، یاد خدا را سومین راهکار برای از بین بردن تکبر: «بسم الله الرحمن الرحیم» ذکر الله است، فرد باید حتی در خوراک، پوشاک، ورود و خروج از خانه و هر کار دیگر «بسم الله الرحمن الرحیم» را فراموش نکند، حتی در روایت آمده «سلیماناز ذکر بسم الله الرحمن الرحیم به حکومت جهانی رسیدند».

حسن‌زاده آملی در کتابی به نام «نور النور» ذکرهای قرآنی را بیان کردند، سبک زندگی حسینی زندگی است که همراه با آرامش عارفانه باشد و «بسم الله الرحمن الرحیم» سبب آرامش می‌شود، یاد، زیارت و شرکت در مجالس اهل‌بیت ذکر الله است، در مجلس روضه حسین شیطان حضور پیدا نمی‌کند و یکی از راه‌های رهایی از تکبر شرکت در مجالس ائمه است.[13]