می‌گساری

در یهودیت، نوشیدن مشروبات مست‌کننده و شراب و حتی انگور تازه یا خشک، به علت تأثیرات مخرب و زیانبار[2] نهی شده‌است.[3] در شریعت یهود، مجازات کاهنینی که شراب و دیگر مسکرات را می‌نوشیدند، مرگ بود.[4] افرادی که خود را برای خداوند نذر می‌کردند نیز می‌بایست از نوشیدن شراب پرهیز می‌کردند.[5] سلیمان اعتقاد داشت که شخص حکیم به شراب نزدیک نمی‌شود[6] و برای دوری از مصیبت و غم و پیروی از اراده خدا نباید مشتاق شراب بود زیرا باعث فساد و گناه می‌شود.[7]

در انجیل آمده‌است که عیسی در شام خداوند شراب نوشیده‌است.[8] در نظر مسیحیان، نوشیدن شراب نوعی شکرگزاری به درگاه خداست.[9] و فرصتی برای یادآوری نجات و سعادت و مرگ عیسی مسیح است.[10] با این حال اعتدال و میانه‌روی در نوشیدن شراب توصیه شده‌است.[11]

نوشیدن شراب (می) در اسلام مطلقاً حرام دانسته شده و هیچ مسلمانی حق ندارد مشروباتی که در خود درصدی از الکل را داشته باشد بنوشد. هرگاه مسلمانی عامداً از مشروبات الکلی استفاده کند و البته در اماکن عمومی ظاهر شود، مستحق مجازات ۸۰ ضربه شلاق در فقه اسلامی خواهد بود..[12]