ایمنی از مکر خدا

ایمنی از مکر خدا نوعی افراط در رجا و امیدواری به خدا است.[1] ایمنی از مکر خداوند به معنی ایمن بودن از سلب عطایای الهی توسط خداست.[2] به این معنی که آدمی از عذاب الهی و امتحانات او ایمن نشیند و از عظمت او واهمه نداشته باشد.[3]

ایمنی از مکر خدا از گناهان کبیره در اسلام است.[4]

در قرآن

در قرآن دراینباره چنین آمده‌است: «أَفَأَمِنُوا مَکْرَاللَّهِ فَلا یَأْمَنُ مَکْرَ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ» (ترجمه: آیا پنداشتند که از مکر خدا در امانند؟ از مکر خدا جز زیانکاران ایمن ننشینند.)[۷–۹۹]

در روایات

در یکی از دعاهای زین‌العابدین چنین آمده‌است:

خدایا! تو شایسته‌ای که صدیقین به (رحمت) تو مغرور نشوند و گناهکاران از (عفو و گذشت) تو نااُمید نگردند.[5]

جستارهای وابسته

منابع
  1. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی؛ ترجمه الحقائق مولی محسن فیض کاشانی، مدرسه عالی شهید مطهری، تهران، چاپ اول، 1387 ش، ص 329.
  2. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی؛ الحقائق فی محاسن الأخلاق - قرة العیون فی المعارف والحکم، مؤسسه دارالکتاب الاسلامی، قم، چاپ دوم، 1423ق. 2002م، ص 19.
  3. نراقی، ملا احمد؛ پیشین، ص 179.
  4. "ایمنی از مکر خدا". دانشنامهٔ اسلامی. Retrieved April 18, 2018.
  5. علی بن الحسین، الصحیفة السجادیة، ترجمهٔ فیض الاسلام اصفهانی، علی نقی، فقیه، تهران، چاپ دوم، 1376ش، ص 258.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.