سوداد

سودآد (به پرتغالی: Saudade) واژه عمیقی در فرهنگ و زبان پرتغالی است و به معنای نوعی حالت روحی و حس نوستالژی، اندوه، دل‌تنگی و دل‌گرفتگی از نبودن فرد یا متعلقی است که دیگر احتمالاً هیچ‌گاه برنخواهد گشت.[1]

سوداد، نام اثری است از نقاش برزیلی خوزه فراز د آلمیدا جونیور که در سال ۱۸۹۹ میلادی خلق شد.
این اثر اکنون در مالکیت موزهٔ پیناکوتکای سائو پائولو قرار دارد.

در زبان پرتغالی

سودآد، همانی که تنها،
پرتغالی‌ها می‌توانند دریابند.
این واژه تنها از آنِ آنان است،
تا با آن احساس‌شان را بازگو کنند.
سروده‌ای از فرناندو پسوآ در اشاره به ویژگی واژه سوداد برای پرتغالی‌ها.[2]

«
»

پرتغالی‌ها عقیده‌دارند که درک عمق این واژه تنها برای افراد پرتغالی‌زبان مقدور است. به همین دلیل اغلب در سایر زبان‌ها، واژه‌ای معادل سوداد قرار نمی‌دهند و آن را به همان‌گونه می‌خوانند و می‌نویسند.

در فرهنگ عامه

پانویس
  1. Bell, A. F. (1912) In Portugal. London and New York: The Bodley Head. Quoted in Emmons, Shirlee and Wilbur Watkins Lewis (2006) Researching the Song: A Lexicon. Oxford and New York: Oxford University Press, p. 402.
  2. Saudades, só portugueses
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.