قناعت

قناعت [ ق َ ع َ ] به معنی خرسندی، رضا به قسمت، بسنده کردن، راضی شدن به اندک چیز و به قسمت خود است.[1]

ادبیات

ز عالم به دست آوری گوشه ای
به صبر و قناعت خوری توشه ای . (ابوالقاسم فردوسی)

قناعت توانگر کند مرد را
خبرکن حریص جهان گرد را. (سعدی)

جستارهای وابسته

منابع

  1. . لغتنامه دهخدا http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-bf32cd43cac34a178fce3b58d2134208-fa.html. دریافت‌شده در ۶ ژوئیه ۲۰۱۲. پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک); پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به قناعت در ویکی‌گفتاورد موجود است.
معنای contentment را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.