قناعت
قناعت [ ق َ ع َ ] به معنی خرسندی، رضا به قسمت، بسنده کردن، راضی شدن به اندک چیز و به قسمت خود است.[1]
ادبیات
ز عالم به دست آوری گوشه ای
به صبر و قناعت خوری توشه ای .
(ابوالقاسم فردوسی)
قناعت توانگر کند مرد را
خبرکن حریص جهان گرد را.
(سعدی)
جستارهای وابسته
منابع
- . لغتنامه دهخدا http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-bf32cd43cac34a178fce3b58d2134208-fa.html. دریافت‌شده در ۶ ژوئیه ۲۰۱۲. پارامتر
|first1=بدون|last1=در Authors list وارد شده‌است (کمک); پارامتر|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک)
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به قناعت در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
معنای contentment را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید. |
| هیجان‌ها |
|  |
|---|---|---|
| جهان‌بینی‌ها |
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.