جماعت

جماعت[1] یا توده مردم (به انگلیسی: Populace) یک گروه مردمی شامل همهٔ جمعیت در یک محل خاص و معین است. نام آن از واژه پُپولاس از زبان لاتین برگرفته شده‌است و به‌معنای «مردم» است. همین‌طور معنای یک نژاد، ملت، تابعیت، یا محل را نیز می‌دهد. واژهٔ اسپانیایی آن یعنی پوئبلو نیز ریشهٔ زبان لاتین دارد.

ازدحامی عادی؛ قاهره، مصر

مفهوم جماعت از نظر روانشناسی

جماعت گروه متجانس موقتی است که به اقتضای وضع یا حادثه ای، خود به خود به وجود می آید و بر اثر کنش های متقابل، دارای رفتاری مشترک می شود و به جنب و جوش می پردازند. [2]

پانویس
  1. «جماعت» [جامعه‌شناسی] هم‌ارزِ «crowd»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ جماعت)
  2. کوئن، مبانی جامعه شناسی، 330.

منابع
  • کوئن، بروس (۱۹۳۸). مبانی جامعه شناسی. سمت.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.