سوسیال دموکراسی

سوسیال دموکراسی یا مردم‌سالاری جامعه‌خواه، یک ایدئولوژی سیاسی چپ، در قالب سیاست کلاسیک است. حرکت سوسیال دموکراسی معاصر، مسیر اصلاح نظام سرمایه‌داری را با درنظرگرفتن عدالت اجتماعی می‌پیماید.[1]

بخشی از مجموعه مباحث درباره
سوسیال دموکراسی
متاثر از انسان‌گرایی عصر روشنگری انقلاب فرانسه سوسیالیسم تخیلی سندیکا جنبش‌های ۱۸۴۸ مارکسیسم ارتدوکس
توسعه تجدیدنظر‌طلبی اصلاح‌گرایی تدریجی‌گرایی Frankfurt Declaration
سیاست‌ها دموکراسی نمایندگی آزادی‌های مدنی اقتصاد مردم‌سالاری Labor rights اقتصاد مختلط ملی‌سازی دولت رفاه تجارت منصفانه حفاظت محیط زیست Rhine Capitalism سکولاریسم Social corporatism Social Market Economy
گونه‌ها برنشتاینیسم سوسیالیسم لیبرال مدل نوردیک Godesburg موج سوم
سازمان‌ها حزب‌های سوسیال دموکرات جهان‌وطنی سوسیالیستی اتحاد بین المللی جوانان سوسیالیست حزب سوسیالیست‌های اروپا سوسیالیست‌های اروپایی جوان International Trade Union Confederation SAMAK
افراد سوسیال دموکرات‌ها • کلمنت اتلی • ادوآرد برنشتاین • ذوالفقار علی بوتو • اولاف پالمه • گئورگی پلخانف • لئون بلوم • یالمار برانتینگ • Ignacy Daszyński • تامی داگلاس • فردریش ابرت • Michael Joseph Savage • بولنت اجویت • ژان ژوره • کارل کائوتسکی • فردیناند لاسال • نلسون ماندلا • رالف نیدر • یوجین دبس • جون کارتین •

سوسیال دموکراسی، در آغاز، دربرگیرندهٔ انواع گرایش‌های مارکسیستی از گرایش‌های انقلابی همچون ولادیمیر لنین و رزا لوکزامبورگ تا گرایش‌های مختلفی مانند کارل کائوتسکی و ادوآرد برنشتاین بود، اما به‌خصوص، پس از جنگ جهانی اول و انقلاب اکتبر در روسیه، سوسیال دموکراسی بیشتر و بیشتر به گرایشی غیرانقلابی بدل شد.

تا آن جا که گرایش رویزیونیستی که ادوآرد برنشتاین نمایندگی می‌کرد، مبنی بر اینکه سوسیالیسم نه از طریق انقلاب که از طریق اصلاحات تدریجی به دست می‌آید تقریباً بر کل سوسیال دموکراسی حاکم گشت. شعار بعضی سوسیال دموکرات‌ها «نه به انقلاب، آری به اصلاح» بوده‌است. (Evolution, not Revolution)

در میانه‌های سده بیستم سوسیال‌دموکرات‌ها از اِعمال قوانین جدی‌تر کار، ملی‌سازی صنایع اصلی و ایجاد دولت رفاه هواداری می‌کردند.

امروزه انترناسیونال سوسیالیست مهم‌ترین سازمانی است که در سطح جهانی احزاب سوسیال دموکرات را در کنار احزاب سوسیالیسم دمکراتیک دربر می‌گیرد.