لیبرالیسم اجتماعی

لیبرالیسم اجتماعی (انگلیسی: Social liberalism) یک ایدئولوژی سیاسی است که در پی یافتن توازنی بین آزادی فردی و عدالت اجتماعی است. همچون لیبرالیسم کلاسیک، لیبرالیسم اجتماعی از اقتصاد بازار و بسط حقوق مدنی و سیاسی و آزادی مدنی حمایت می‌کند، ولی به دلیل باورش به نقش مشروع حکومت از جمله در خصوص مسایل اقتصادی و اجتماعی نظیر فقر، مراقبت سلامتی، و آموزش و پرورش با آن متفاوت است.[1][2][3] در لیبرالیسم اجتماعی خیر جامعه با آزادی فرد در هارمونی دیده می‌شود.[4] معمولاً احزاب و نظرات لیبرال اجتماعی میانه گرا یا چپ میانه لحاظ می‌شوند.[5][6][7][8][9]

لیبرالیسم اجتماعی که گاهی به ان لیبرالیسم مدرن هم می گویند در واقع یک سنتز بین لیبرالیسم و سوسیالیسم است. این نوع لیبرالیسم در دنیای امروز در منطقه اسکاندیناوی نمود بیشتری دارد و در جهان بینی لیبرالسم مدرن اگر چه همچنان ازادی مقدم بر برابری است ولی برای برابری هم ارزش قابل توجه گذاشته می شود.

در بین فیلسوفان گذشته می توان جان لاک و توماس هابس در فلسفه سیاسی و ادام اسمیت و دیوید ریکاردو در فلسفه اقتصادی را لیبرال کلاسیک نامید. از طرف دیگر جان استوارت میل و امانوئل کانت در فلسفه سیاسی و جان مینارد کینز و پل سامئل سون در فلسفه اقتصادی را لیبرال مدرن یا لیبرالیسم اجتماعی نامید.

اما بیش از هر کسی لیبرالیسم اجتماعی با نام جان رالز فیلسوف معاصر امریکایی گره خورده است. وی کتابی دارد به نام عدالت لیبرالی و در ان کتاب نشان می دهد با روش عقل می شود هم ازادی و هم برابری نسبی را با هم داشت.

این دفاع رالز از لیبرالیسم اجتماعی با انتقاد شدید فردریک هایک فیلسوف لیبرلیسم کلاسیک روبرو شد هایک در کتاب راه بندگی پاسخ رالز را داد. هایک می گوید عقل بشر توانایی درک طبیعت را ندارد و نمی توان قواعد طبیعت را با عقل بشر تغیر داد و بین ازادی و برابری تضاد است نه سنتز.

رابرت نوزیک فیلسوف دیگر امریکایی در کتاب آرمانشهر از هایک دفاع کرد و به هموطن خود رالز تاخت.

در کل اروپایی بیش از خود امریکایی از رالز دفاع کردند.

امروز در امریکا دو حزب فراگیر جمهوریخواه و دموکرات وجود دارد و لیبرالها مجبور شدند در یکی از دو حزب خود را جای دهند.

اما حزب نسبت جدید لیبرتن که در میان غیر امریکایی ها شهرتی ندارد در حال گسترش است


جستارهای وابسته

منابع

  1. Rohr, Donald G. (September 1964). "The Origins of Social Liberalism in Germany". The Journal of Economic History. 24 (03). Archived from the original on 8 January 2016. Retrieved 23 February 2016.
  2. Gaus, Gerald and Courtland, Shane D. (Spring 2011). "The 'New Liberalism'". Stanford Encyclopedia of Philosophy.
  3. John Derbyshire (12 July 2010). "The origins of social liberalism". New Statesman.
  4. The history of European liberalism (1959), Guido De Ruggiero, pp. 155–157
  5. Adams, Ian (2001). Political Ideology Today (Politics Today). Manchester: Manchester University Press. ISBN 0719060206.
  6. Slomp, Hans (2000). European Politics Into the Twenty-First Century: Integration and Division. Westport: Greenwood Publishing Group. ISBN 0275968146.
  7. Ortiz, Cansino; Gellner, Ernest; Geliner, E.; Merquior, José Guilherme; Emil, César Cansino (1996). Liberalism in Modern Times: Essays in Honour of Jose G. Merquior. Budapest: Central European University Press. 185866053X.
  8. Hombach, Bodo (2000). The politics of the new centre. Wiley-Blackwell. ISBN 9780745624600.
  9. Richard E. Matland, Kathleen A. Montgomery (2003). Women's access to political power in post-communist Europe. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-924685-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.