ماری بوکچین

مارِی بوکچین یا مورای بوکچین (به انگلیسی: Murray Bookchin) (۱۴ ژانویه ۱۹۲۱ – ۳۰ ژوئیه ۲۰۰۶)[5] نظریه‌پرداز، نویسنده، سخنران، مورخ و فیلسوف سیاسی سوسیالیست بود. او از پیشگامان جنبش اکولوژی[6] بوده‌است و نظریه اکولوژی اجتماعی را در قالب تفکرات آنارشیسم، لیبرتارین، سوسیالیسم و مسائل زیست‌محیطی بیان کرده‌است. او نویسنده کتاب‌های بسیاری در زمینه‌های سیاست، فلسفه، تاریخ، امور مدنی و محیط زیست است. در این میان مهم‌ترین کتاب‌هایش محیط زیست مصنوعی ما (۱۹۶۲) ، آنارشیسم بسیار نادر (۱۹۷۱) و اکولوژی آزادی (۱۹۸۲) هستند. در اواخر دههٔ ۱۹۹۰ میلادی او سرخورده از شیوهٔ زندگی آنارشیست‌های معاصرش، گفت دیگر خود را یک آنارشیست نمی‌داند و یک ایدئولوژی سوسیال-لیبرتارین به نام «کمونالیسم» را به وجود آورد.[7]

موری بوکچین
ماری بوکچین در برلینگتون در سال ۱۹۹۰ میلادی
زادهٔ۱۴ ژانویه ۱۹۲۱
نیویورک، نیویورک
درگذشت۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۰۶ (۸۵ سال)
برلینگتون، ورمانت
دورهقرن بیستم/فلسفه معاصر
حیطهفلسفه غرب
مکتبآنارشیست کمونیسم; بعدها، بوم‌شناسی اجتماعی، لیبرتارینیسم، کمونالیسم
علایق اصلی
قشربندی، دیالکتیک، post-scarcity آنارشیسم، لیبرتارین سوسیالیسم، فلسفه اخلاق، پایایی، محافظه‌گرایی، تاریخ جنبش‌های انقلابی
ایده‌های چشمگیر
بوم‌شناسی اجتماعی، کمونالیسم، libertarian municipalism, طبیعت‌گرایی دیالکتیکی

بوکچین یک فرد ضدسرمایه‌داری شناخته شده بود و از تمرکز زدایی در جامعه حمایت می‌کرد و همراه با آن، به مسائل زیست‌محیطی و روش‌های دموکراتیک اهمیت می‌داد. ایده‌های او جنبش‌های اجتماعی مختلفی را از دهه ۱۹۶۰ تحت تأثیر قرار داده‌است؛ از جمله جنبش چپ‌گرایانهٔ ضد هسته‌ای، جنبش ضد جهانی‌شدن، جنبش اشغال وال استریت و اخیراً کنفدرالیسم دموکراتیک در روژاوا و حزب کارگران کردستان. او یکی از چهره‌های اصلی در جنبش سبز آمریکا و سبزهای برلینگتون بود.

تفکرات

بوکچین به رغم سابقهٔ استالینیستی خود از دههٔ ۱۹۴۰ به سوی تروتسکیسم کشیده شد و به منتقد سرسخت استالینیسم بدل شد. بوکچین پس از جنگ جهانی دوم که بسیاری از تفکرات انقلابی چپ فروکش کرد و بسیاری از فعالان چپ به سمت فعالیت‌های آکادمیک و ژورنالیستی روآوردند، روحیهٔ انقلابی خود را حفظ کرد. او توصیه تروتسکی، که گفته بود اگر پایان جنگ جهانی دوم با انقلاب کارگری در اروپا و آمریکا پایان نیابد، لازم است در دکترین مارکسیسم تجدیدنظر صورت گیرد، را پی گرفت. او و نزدیکانش در دههٔ ۱۹۵۰ طی نشست‌هایی هفتگی درصدد بازسازی پروژهٔ انقلاب در شرایط جدید برآمدند. او به این نتیجه رسید که پرولتاریا (طبقه کارگر) نمی‌تواند آن عاملی باشد که سرمایه‌داری را از میان بردارد و بنابراین باید عاملی دیگر وجود داشته باشد تا فروپاشی نظام سرمایه‌داری را به‌دست خود ممکن کند و نهایتاً این عامل را تعارض نظام سرمایه‌داری با محیط‌زیست تشخیص داد؛ این‌که این نظام هم طبیعت را نابود می‌کند هم سلامت انسان را. در این نظام با ایجاد کلان‌شهرهایی بریده از طبیعت، تولید و مصرف بی‌رویهٔ کالاهایی بی‌خاصیت که فشاری بیش از حد بر طبیعت می‌آورند، و فشاری که بر مردم می‌آید برای زندگی در این کلان‌شهرها و تطابق با این نظام مصرفی طبیعت و روح و جسم انسانی را نابود می‌شود؛ بنابراین گفت بحران سرمایه‌داری ناشی از استثمار طبقه کارگر نیست بلکه از انسانیت‌زدایی از مردم و تخریب طبیعت ناشی می‌شود. بوکچین بر همین اساس از دههٔ ۱۹۵۰ تا زمان مرگش در ۲۰۰۶ کوشید مبانی جامعهٔ اکولوژیک دموکراتیک و «اکوتوپیا» را پی بریزد.[8]

فرض اصلی اکولوژی اجتماعی این است که تقریباً همهٔ مشکلات اکولوژیک جهان ریشه در مشکلات اجتماعی دارند و مشکلات اجتماعی خود ریشه در ساختارها و روابط سلسله‌مراتبی و سلطه‌جو دارند. مطابق دیدگاه اکولوژی اجتماعی، به غیر از برخی بلایای طبیعی، علت اصلی بروز بیشتر بحران‌ها در قرن‌های بیستم و بیست و یکم را باید در اقتصاد، اخلاق، فرهنگ، تنش‌های بین دو جنس و سایر پدیده‌های اجتماعی جستجو کرد و بدون مقابله با مشکلات جامعه، نمی‌توان چالش‌های اکولوژیک موجود را درک یا حل کرد.[9]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Bookchin, Murray. The Ecology of Freedom. Oakland: AK Press, 2005. p.11
  2. Mike Small (August 8, 2006). "Murray Bookchin: US political thinker whose ideas shaped the anti-globalisation movement". The Guardian. London. Retrieved 2012-05-11.
  3. Bookchin, Murray. The Philosophy of Social Ecology: Essays on Dialectical Naturalism. Montreal: Black Rose Books , 1996. p.57-9
  4. Bookchin, Murray. The Ecology of Freedom. Oakland: AK Press, 2005. p.8
  5. Small, Mike. "Murray Bookchin", The Guardian August 8, 2006
  6. John Muir Institute for Environmental Studies, University of New Mexico, Environmental Philosophy, Inc, University of Georgia، ‘'Environmental Ethics’’ v.12 1990: 193.
  7. Biehl, Janet. ‘’Bookchin Breaks with Anarchism’’. ‘’Communalism’’ October 2007: 1.
  8. حیات فکری اوجالان، میدان.
  9. Social ecology توسط روزبه فیض

برای مطالعهٔ بیشتر
منابع کتابخانه‌ای دربارۀ
ماری بوکچین
By ماری بوکچین
  • Biehl, Janet, Ecology or Catastrophe: The Life of Murray Bookchin (2015).
  • Biehl, Janet, The Murray Bookchin Reader (Cassell, 1997) شابک ‎۰−۳۰۴−۳۳۸۷۴−۵ .
  • Biehl, Janet, "Mumford Gutkind Bookchin: The Emergence of Eco-Decentralism" (New Compass, 2011) شابک ‎۹۷۸−۸۲−۹۳۰۶۴−۱۰−۷
  • Marshall, P. (1992), "Murray Bookchin and the Ecology of Freedom", p. 602-622 in, Demanding the Impossible. Fontana Press. شابک ‎۰−۰۰−۶۸۶۲۴۵−۴ .
  • Selva Varengo, La rivoluzione ecologica. Il pensiero libertario di Murray Bookchin (2007) Milano: Zero in condotta. شابک ‎۹۷۸−۸۸−۹۵۹۵۰−۰۰−۶ .
  • E. Castano, Ecologia e potere. Un saggio su Murray Bookchin, Mimesis, Milano 2011 شابک ‎۹۷۸−۸۸−۵۷۵−۰۵۰۱−۵ .
  • Damian F. White 'Bookchin – A Critical Appraisal'. Pluto Press (UK/Europe), University of Michigan Press. شابک ‎۹۷۸−۰−۷۴۵۳−۱۹۶۵−۰ (HBK); 9780745319643 (pbk).
  • Andrew Light, ed. , Social Ecology after Bookchin (Guilfor, 1998) شابک ‎۱−۵۷۲۳۰−۳۷۹−۴ .
  • Chuck Morse, "Being a Bookchinite". Perspectives on Anarchist Theory, spring 2008
  • Neither Washington Nor Stowe: Common Sense For The Working Vermonter, by David Van Deusen, Sean West, and the Green Mountain Anarchist Collective (NEFAC-VT), Catamount Tavern Press, 2004. This libertarian socialist manifesto took many of Bookchin's ideas and articulated them as they would manifest in a revolutionary Vermont.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.