میخائیل باکونین
میخائیل الکساندروویچ باکونین (به روسی: Михаи́л Алекса́ндрович Баку́нин)؛ (زاده ۱۸۱۴– درگذشته ۱۸۷۶) آنارشیست انقلابی روس و از بنیان‌گذاران آنارشیسم جمعی بود. او یکی از بانفوذترین چهره‌های آنارشیسم و یکی از بنیان‌گذاران سنت آنارشیسم اجتماعی به‌شمار می‌رود. اعتبار وی به عنوان کنشگر، وی را در قامت یک نظریه‌پرداز برجسته معرفی کرد و نفوذ قابل توجهی در میان رادیکال‌ها در سراسر روسیه و اروپا به دست آورد.[1]
| میخائیل باکونین | |
|---|---|
 میخائیل باکونین | |
| نام در زمان تولد | میخائیل باکونین |
| زادهٔ | ۳۰ مهٔ ۱۸۱۴ Pryamukhino نزدیک Torzhok (استان تور، روسیه)، امپراتوری روسیه |
| درگذشت | ۱ ژوئیهٔ ۱۸۷۶ (۶۲ سال) برن، سوئیس |
| دوره | فلسفه سده نوزدهم |
| حیطه | فلسفهٔ روسی فلسفه غرب |
| مکتب | آنارشیسم فلسفه هگل |
زندگی
| بخشی از مجموعه مقالات سیاسی دربارهٔ |
| آنارشیسم |
|---|
 |
|
| بخشی از مجموعه مقاله‌های |
| نقد دین |
|---|
| دین‌ها |
| پیشوایان دینی |
| متون |
|
| منتقدان |
| خشونت |
| موضوع‌های مربوط دیگر |
|
| بخشی از مجموعه مقالات مرتبط با |
| سوسیالیسم لیبرترین |
|---|
 |
|
میخائیل باکونین در امپراتوری روسیه در یک خانواده اشرافی روسیه متولد شد و جوانی‌اش را به عنوان یک افسر تازه‌کار در ارتش گذراند،[2] اما در سال ۱۸۳۵ میلادی از ارتش کناره گرفت و به مسکو رفت تا در رشته فلسفه تدریس کند. در دههٔ ۱۸۳۰، باکونین از هگلی‌های جوان بود. وی در سال ۱۸۴۲ روسیه را ترک کرد و سفرهای دنباله‌داری را آغاز کرد. او در ۱۸۴۸ در انقلاب آلمان (قیام درسدن) شرکت جست. در ۱۸۴۹، دستگیر و به دولت روسیه تحویل داده و به حبس ابد محکوم شد. وی پس از مرگ تزار نیکلاس اول، به سیبری (۱۸۵۷) تبعید شد. در ۱۸۶۱، او از تبعید گریخت و به لندن رفت.[1]
باکونین در لندن به مجمع صلح و آزادی پیوست. در کنگرهٔ برن این مجمع (۱۸۶۸)، او و هواداران‌اش که در اقلیت بودند از این سازمان جدا شدند و اتحاد بین‌المللی سوسیال دموکراسی (به انگلیسی: International Alliance of Socialist Democracy) را تشکیل دادند. این سازمان و بین‌الملل اول در ۱۸۶۹ به هم پیوستند. در این‌جا بود که اختلافات باکونین با مارکس بروز کردند.[1]
او به تشکیل دسته‌جات مقاومت علیه سیستم اعتقاد داشت. روش وی در تبلیغ، مسافرت‌های دائمی به نقاط مختلف اروپا بود. او به آنارکومی (آنارشیسم-کمونیسم) اعتقاد داشت که برداشتی جزمی از اعتقادات ویلیام گادوین بود و در آن جامعه به دسته‌جات همکار تقسیم‌بندی می‌شود و از تعاون و همکاری بین گروهی نیازهای خود را برآورده می‌کند.
آثار وی عمدتاً به تشریح جامعه مورد نظر وی و مقایسه و در عین حال بیان برتری ماتریالیسم بر ایده‌آلیسم بنیان یافته‌است. از کتاب‌های او می‌توان به «خدا و دولت» (۱۸۷۱) و «مارکسیسم، آزادی و دولت» (۱۸۷۰–۱۸۷۲) اشاره کرد.[3] با اینکه به‌واسطهٔ عباراتی که از وی نقل می‌شود او را از جمله فلاسفه خداناباور می‌دانند،[4] اما احتمالاً به نوعی از مذهب عرفانی اعتقاد داشته‌است.[5]
منابع
- "Bakunin, Michael (1814-76)". Marxists' Internet Archive. Retrieved 15 May 2019.
- Carr, Edward H.; Ryan, Alan. "Mikhail Bakunin". Encyclopaedia Britannica. Retrieved 15 May 2019.
- «Mikhail Bakunin Reference Archive». Marxists' Internet Archive. دریافت‌شده در ۱۵ مه ۲۰۱۹.
- "Mikhail Bakunin> Quotes". goodreads. Retrieved 15 May 2019.
- Knowles, Rob (2002). ""Human Light": The Mystical Religion of Mikhail Bakunin". The European Legacy. 7 (1). doi:10.1080/10848770120114547.
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به میخائیل باکونین در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ میخائیل باکونین موجود است. |
- آرشیو آثار باکونین در Anarchy Archives
- میخائیل باکونین و آئین آنارشیسم، اوزن پایزیر، ترجمه محمد جواهرکلام (نشر شادگان، 1399).
| مکاتب و گرایش‌ها |
| | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نظریات |
| ||||||||
| موضوعات |
| ||||||||
| افراد |
| ||||||||
| تاریخچه |
| ||||||||
| فرهنگ |
| ||||||||
| اقتصاد |
| ||||||||
| بر حسب ناحیه |
| ||||||||
| فهرست‌ها |
| ||||||||
| جستار وابسته |
| ||||||||
| |||||||||