آنتونیو نگری

در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی دانشگاه پادوا در اقدامی بی‌سابقه نگری جوان را بر کرسی استادی نشاند. نگری دائماً خود را به معنایی که بیشتر کمونیستها به رسمیت نمی‌شناسند، کمونیست می‌خواند.

نگری با محکوم کردن حزب کمونیست نه تنها سرمایه را بلکه دولت را هم مورد انتقاد قرار می‌دهد؛ این طرح فکری او برای نجات مارکس از قرائت مارکسیستی شکل گرفت.

در روز ۱۲ دسامبر ۱۹۶۹ بمبی که از سوی فاشیست‌ها کارگذاشته شده بود، در میلان منفجر شد، ۱۲ نفر به قتل رسیدند و کمونیست‌ها عامل انفجار معرفی شدند.

در آوریل ۱۹۷۹ بیش از ۱۵۰۰ نفر دستگیر شدند که نگری هم از جمله آنها بود. نگری متهم بود که رهبری مخفیانه شبکه‌ای تروریستی را بر عهده دارد. او از اتهام رهبری و سازماندهی فعالیت‌های تروریستی تبرئه شد اما از نظر اخلاقی و عینی مسئول خشونت‌ها شمرده شد. او از زمانی که در زندان بود برای مطالعه اسپینوزا سود برد.

در سال ۱۹۸۳ با وجودی که هنوز محکومیت اش ادامه داشت از جانب حزب رادیکال به نمایندگی مجلس برگزیده شد و متعاقب آن از زندان خارج شد. اما چند ماه بعد مجلس مصونیت قضایی او را لغو کرد و نگری به جای این که به زندان بازگردد با یک قایق ماهیگیری به فرانسه گریخت. دادگاه او را غیاباً محکوم کرد.

او سرانجام در پاریس ماند و در کنار میشل فوکو، ژیل دلوز و فلیکس گاتاری (Félix Guattari) عضو حلقه روشنفکران فرانسوی شد. در آن سال‌ها به کارهای نظری پرداخت و در ماهیت سرمایه و اقتدار مرکزی دولت و ماهیت نیروهای دموکراتیک انقلابی همچون کارگران، شورشیان و فقرا پژوهش کرد.

نگری در سال ۱۹۹۷ به ایتالیا بازگشت. او در تلاش بود تا دولت را راضی کند که در مورد صدها نفری که به خاطر قضایای دهه ۱۹۷۰ در زندان و تبعید مانده بودند به راه حلی سیاسی تن دردهد اما موفق نشد و در عوض خودش هم به ۱۳ سال زندان محکوم شد.

در همین دوره زندان بود که توانست کتابش را که یکی از برجسته‌ترین کتاب‌های قرن بیستم است کامل کند.

نگری که پس از ۲۴ سال زندان و تبعید، روز ۲۵ آوریل ۲۰۰۳ آزاد شد، در سال ۲۰۰۲ با همکاری مایکل هارت (Michael Hardt) کتابی را با عنوان امپراتوری (Empire) انتشار داد که منتقدان از آن به عنوان «مانیفست تازه کمونیستی» در دوران جهانی شدن سرمایه نام می‌برند. این کتاب همچنین با انتقادات زیادی مواجه شده است. این کتاب یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های اروپا بوده‌است.

او در این کتاب، پایان دوران «پرولتاریای سنتی» و آغاز دوران «پرولتاریای کامپیوتری» را مطرح می‌کند.

نگری در ژانویه ۲۰۰۴ به ایران آمد و در مرکز بین‌المللی گفتگوی تمدن‌ها، خانه هنرمندان و دفتر انتشارات قصیده سرا سخنرانی کرد.

از وی تا کنون این آثار به فارسی ترجمه و منتشر شده است:

• «امپراتوری»، مایکل هارت و آنتونیو نگری، ترجمهٔ رضا نجف‌زاده، چ۱: نشر قصیده‌سرا (۱۳۸۴)، چ۲: نشر آشیان (۱۳۹۱).
• «بازگشت به آینده»، گزیدهٔ مقاله‌ها و مصاحبه‌ها، ژیل دلوز، آنتونیو نگری، مایکل هارت، ترجمهٔ رضا نجف‌زاده، نشر گام نو، (۱۳۸۵).
• «انبوه خلق: جنگ و دموکراسی در عصر امپراطوری»، مایکل هارت و آنتونیو نگری، ترجمهٔ رضا نجف‌زاده، نشر نی (۱۳۸۶).
• «کار دیونیسوس: نقدی بر ساخت حقوقی دولت مدرن و پسامدرن»، مایکل هارت و آنتونیو نگری، ترجمهٔ رضا نجف‌زاده، نشر نی (۱۳۸۸).
• «فضاهای جدید آزادی، خطوط جدید اتحاد»، فلیکس گتاری و آنتونیو نگری، ترجمهٔ ایمان گنجی و کیوان مهتدی، نشر روزبهان (۱۳۹۱).
• «اعلامیه»، مایکل هارت و آنتونیو نگری، ترجمهٔ پویا غلامی و پیمان غلامی، سایت عصب سنج (۱۳۹۲).
• " جنگ و دمکراسی در عصر امپراتوری، ترجمه دکتر منوچهر هزارخانی انتشارات: بنیاد رضایی‌ها پاریس ۲۰۰۴
• «هنر و مالتیتود» نه نامه دربارهٔ هنر، به همراه دگردیسی: هنر و کار غیرمادی، ترجمه فرهاد اکبرزاده نشر چشمه(۱۳۹۵).
• اسپینوزا و ما، ترجمهٔ فؤاد حبیبی و امین کرمی، انتشارات ققنوس (1397)
• نابهنجاری وحشی؛ قدرت و متافیزیک اسپینوزا، ترجمهٔ سید محمد جواد سیدی، انتشارات دنیای اقتصاد (1398)

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به آنتونیو نگری در ویکی‌گفتاورد موجود است.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Antonio Negri». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ مارس ۲۰۱۵.
• «Antonio_Negri». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۱۵.
• Persian Empire،Antonio Negri in Iran
• مراقبت و شدن- ژیل دلوز در گفتگو با آنتونیو نگری (pdf)