تغابن

سوره تغابن سوره ۶۴ از قرآن است و ۱۸ آیه دارد. در مورد مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف وجود دارد هرچند مشهور مدنی بودن آن است. از الفهرست ابن ندیم نقل شده‌است که این سوره بیست و سومین سورهٔ مدنی است؛ لذا باید از آخرین سوره‌های قرآن برحسب ترتیب زمانی باشد. محتوای سوره در مورد توحید، سرنوشت اقوام پیشین، معاد، دستور به اطاعت از پیامبر و انفاق در راه خدا می‌کند.

سورهٔ ۶۴ قرآن
تغابن
دسته‌بندیمدنی
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول۱۱۰
جزء۲۸
شمار آیه‌ها۱۸
شمار واژه‌ها۲۴۵
شمار حرف‌ها۱۱۴۹
متن سوره
منافقون
طلاق

نام سوره تغابن به دلیل نامیده شدن روز قیامت به عنوان تغابن، روزی که عده‌ای مغبون می‌شوند، انتخاب شده‌است.[1]

منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). [ona/j24/tna24009.htm تفسیر نمونه] مقدار |پیوند= را بررسی کنید (کمک). ۲۴. دار الکتب الاسلامیه. ص. ص ۱۸۱-۱۸۲سوره تغابن، مقدمه

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تغابن موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.