هود (سوره)
سورهٔ هود سورهٔ ۱۱ام قرآن است که در مکه نازل شده و ۱۲۳ آیه است. این سوره به اواخر دوران پیامبر اسلام در مکه پیش از هجرت مربوط میشود، دوران دشواری که پس از مرگ ابوطالب و خدیجه برای او پیش آمدهبود. به همین دلیل در آغاز این سوره تعابیر تسلیدهنده به پیامبر دیده میشود که سختیهای پیامبران پیشین و داستان پیروزی آنان با وجود نفرات کم آنان را بیان میکند. همانند دیگر سورههای مکی، این سوره اعتقادات اساسی مسلمانان را بیان نیز میکند.[1]
هود | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۵۲ | ||||
جزء | ۱۱ و ۱۲ | ||||
شمار آیهها | ۱۲۳ | ||||
شمار واژهها | ۱۸۷۰ | ||||
شمار حرفها | ۸۰۰۴ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
داستان کامل حضرت نوح، در سوره نوح نیست، بلکه در این سوره آمدهاست. گفتگوی نوح با مردم، ساختن کشتی و تمسخر او، طغیان دریا، برداشتن تمامی موجودات نر و ماده، سوار شدن بر کشتی، موجهای همچون کوه، فرود آمدن کشتی بر کوه جودی و احساس نوح نسبت به فرزند غرق شده اش در این سوره آمدهاست.
منابع
- مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ۹. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳–۴سوره هود، مقدمه
پیوند به بیرون
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ هود (سوره) موجود است. |
متن مربوطه در ویکینبشته: ترجمه قرآن (قمشهای)/هود |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.