ام ایمن

ام ایمن از زنان صحابی، در دوران جاهلیت کنیز آمنه بنت وهب بود. پس از فوت آمنه، وی به پیامبر اسلام به ارث رسید.[1][2] پس از مرگ آمنه در ابواء[3] وی مسئولیت نگهداری از محمد را تا بزرگ شدنش بر عهده گرفت.[2] عبدالمطلب به وی گفته بود از پسرم غفلت نکن، اهل کتاب گمان می‌کنند که او پیامبر این امت است.[4] پیامبر اسلام بسیار او را دوست داشت و درباره او فرمود: «ام ایمن امی بعد امی.» یعنی «بعد از مادرم ام ایمن مادر من است.»[5]

پیامبر پس از ازدواج با خدیجه او را آزاد کرد. در ابتدا او با عبید بن زید خزرجی ازدواج کرد که ایمن حاصل این ازدواج بود. پس از درگذشت عبید بن زید خزرجی، با زید بن حارثه پسرخوانده پیامبر اسلام ازدواج کرد که حاصل این ازدواج اسامه بن زید بود.[1]

او از نخستین گروندگان به اسلام بود و بعدها به مدینه هجرت کرد.[2] گفته شده‌است که او از مهاجرین به حبشه نیز بوده‌است.[6]

ام ایمن در دو جنگ احد و خیبر نیز حضور دشته است.[7] پیامبر اسلام از وی به عنوان یکی از زنان اهل بهشت یاد کرده‌است. او به همراه علی ابن ابی طالب تنها کسانی بودند که در قضیه فدک شهادت دادند که پیامبر فدک را به فاطمه زهرا بخشیده است.[8]

در برخی منابع آمده‌است که وی پنج ماه پس از رحلت پیامبر اسلام فوت کرده‌است اما در برخی دیگر آمده‌است که وی تا زمان خلافت عثمان زنده بوده‌است.[9]