دیفن‌هیدرامین

دیفن‌هیدرامین
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
2-(diphenylmethoxy)-N,N-dimethylethanamine
داده‌های بالینی
نام تجاری Benadryl, Unisom, Sominex
AHFS/دانشنامه دراگز monograph
مدلاین پلاس a682539
رده بارداری B(US)
تجویز Oral, parenteral (IM), parenteral (IV), topical, suppository
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی 40-60%[1]
پیوند پروتئینی ۹۸–۹۹٪
متابولیسم Various cytochrome P450 liver enzymes: CYP2D6 (80%), 3A4 (10%)[2]
نیمه‌عمر 8 hours (children)[3]
9 to 12 hours (adults)[3]
17 hours (elderly)[3]
دفع 94% through the urine, 6% through feces[4]
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 58-73-1 Y
کد ATC D04AA32 D04AA33 (WHO)‎, R06AA02 (WHO)‎
پاب‌کم CID 3100
IUPHAR ligand ۱۲۲۴
بانک‌دارو DB01075
کم‌اسپایدر 2989 Y
UNII 8GTS82S83M Y
KEGG D00669 N
ChEBI CHEBI:۴۶۳۶ Y
ChEMBL CHEMBL657 N
داده‌های شیمی
فرمول C17H21NO 
وزن مولکولی 255.355 g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
 N(what is this?)  (verify)

دیفن‌هیدرامین (به انگلیسی: Diphenhydramine)

رده درمانی: آنتی‌هیستامین.

اشکال دارویی: قرص، شربت، آمپول

موارد مصرف

دیفن هیدرامین در درمان‌علامتی رینیت آلرژیک، رینیت وازوموتور، کهیر، سرفه، تهوع (آبریزش بینی) و استفراغ ناشی از مسافرت یا حرکت، به عنوان یک خواب‌آور ملایم، مسکن آرام و درمان علامتی پارکینسون و واکنش‌های اکستراپیرامیدال به کار می‌رود..

مکانیسم اثر

اثر ضد آلرژی این دارو به علت رقابت با هیستامین برای اتصال به گیرنده‌های H۱ است. اثر ضد استفراغ و ضد سرگیجه آن را می‌توان به اثر ضد موسکارینی آن ارتباط داد. اثر ضد سرفه دیفن هیدرامین به علت اثر مستقیم بر مرکز سرفه در بصل‌النخاع است. این دارو بر گیرنده‌های H۱ مغز اثر گذاشته موجب اثرات خواب‌آور می‌گردد.

فارماکوکینتیک

این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب می‌شود. زمان شروع اثر آن ۶۰–۱۵ دقیقه است. دفع آن کلیوی است و اغلب به صورت متابولیت طی ۲۴ ساعت دفع می‌گردد.

سوء مصرف

از این دارو که می‌تواند اثر هذیان‌آور داشته باشد، به صورت منفرد یا همراه با دیگر مخدرها به عنوان یک سایکواکتیو تفریحی استفاده می‌شود.[5]

عوارض جانبی

عوارض شایع این دارو عبارتند از گیجی، سردرد، بدخلقی و عوارض پسیکوموتور، عوارض ضد موسکارینی مانند خشکی دهان، تاری دید، دوربینی و عوارض دستگاه گوارشی.

در پورفیریا نباید استفاده گردد. این دارو همچنین به شدت خواب‌آور می‌باشد.

جستارهای وابسته

آنتی هیستامین

پانویس
  1. Paton DM, Webster DR (1985). "Clinical pharmacokinetics of H1-receptor antagonists (the antihistamines)". Clinical Pharmacokinetics. 10 (6): 477–97. PMID 2866055.
  2. "Showing Diphenhydramine (DB01075)". DrugBank. Retrieved 5 September 2009.
  3. Simons KJ, Watson WT, Martin TJ, Chen XY, Simons FE (1990). "Diphenhydramine: pharmacokinetics and pharmacodynamics in elderly adults, young adults, and children". Journal of Clinical Pharmacology. 30 (7): 665–71. PMID 2391399. Unknown parameter |month= ignored (help)
  4. Garnett, WR (1986). "Diphenhydramine". Am Pharm (NS26(2)): 35–40.
  5. English Wikipedia Diphenhydramine

منابع
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.