ال‌اس‌دی

مصرف ال‌اس‌دی باعث تاثیرات موقتی چون گشادی مردمک چشم، کاهش اشتها و افزایش هشیاری می‌شود.[5]

یکی از اثرات ال‌اس‌دی ایجاد تغییرات هیجانی و حسی در مصرف‌کننده است. این تغییرات بیشتر از علایم فیزیکی مصرف است. معمولاً شخص مصرف‌کننده ابتدا دچار هیجان‌ها و احساسات شدید و متفاوتی می‌شود یا احساسات و هیجانات او با سرعت زیاد تغییر می‌کند. اگر مصرف ال‌اس‌دی بیشتر شود؛ مصرف‌کننده دچار توهمات بصری لذت بخشی می‌شود. درک مصرف‌کننده از زمان و از خودش تغییر می‌کند. گاه ممکن است به نظر برسد حواس پنج‌گانه با هم مخلوط شده‌اند. حس لامسه بیشتر می‌شود. مصرف‌کننده ممکن است حس کند رنگ‌ها را می‌شنود یا صداها را می‌بیند. به این حالت حس آمیزی می‌گویند. در بسیاری افراد، این تغییرات حواس باعث ایجاد ترس و وحشت می‌شوند.

اگر مصرف ال‌اس‌دی یک «سفر خوب» باشد مصرف‌کننده احساس سرخوشی می‌کند و اگر یک «سفر بد» باشد، مصرف‌کننده دچار احساسات بد می‌شود. تأثیرات فیزیکی اولیه انگشت شمارند و شامل سرگیجه، بی‌حسی، خستگی، ضعف عضلات و لرزش، رفلکس‌های سریع، افزایش فشار خون، ضربان قلب و دمای بدن، آسیب دیدن مهارت‌های حرکتی (اختلال تعادل)، تهوع و تشنج می‌شوند. مهم‌ترین علایم فیزیکی آن قهقهه‌های ناگهانی است. این قهقهه‌ها ممکن است در برابر اتفاقاتی که معمولاً خنده دار نیستند؛ پیش بیاید و اغلب هم قابل کنترل نیستند.

تغییرات مهم در قوه درک، فکر و خلق با فاصله زمانی اندکی پس از اثرات فیزیکی ظاهر می‌شوند:

• توهمات دیداری و شنیداری واضح که مصرف‌کننده از غیرواقعی بودن آن آگاه است.
• دچار نقصان شدن درک زمان، فواصل و وزن (احساس معلق بودن با تحت فشار بودن) و فاصله بین اشیای محیط. این مسئله به برخی از افراد نوعی احساس یگانگی با محیط (uniqamystica) می‌بخشد؛ در حالی که برخی دیگر را دچار وحشت می‌کند.
• درآمیختگی احساسات که اغلب به صورت شنیدن رنگ‌ها و دیدن صداها توصیف می‌شود.
• کاهش کنترل بر روی روند افکار که باعث ترکیب خاطرات با واقعیت می‌شود یا به چیزهای کم‌اهمیت معناهای بزرگی می‌بخشد.
• احساس پیشرفت و موفقیت در موضوع‌های واقعی شایع است.
• ال‌اس‌دی به سرعت از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود و به همه بافت‌ها از جمله مغز می‌رسد.

ال‌اس‌دی به صورت جسمی اعتیادآور نیست ولی می‌تواند یکی از پایین‌ترین سطوح وابستگی روانی را ایجاد کند. اما مصرف مداوم روان‌گردان‌ها معمولا خوشایند نیست و حتی با یک بار مصرف ممکن است کلا از مصرف آن‌ها منصرف شوند، زیرا تاثیرات روانی و افکاری شدیدی را ممکن است داشته باشند. همچنین مصرف مکرر آن باعث بروز مقاومت(تلورانس) می‌شود یعنی مصرف‌کننده بعد از مصرف مداوم باید برای رسیدن به حالت اولیه میزان بیشتری مصرف کند و برای برگشت تعادل گیرنده‌ها به حالت اول، باید دست کم یک الی دو هفته فاصله بین مصرف‌ها وجود داشته باشد.[6] شواهد تجربی بر روی انسان و حیوانات نشان می‌دهد که ال‌اس‌دی باعث ایجاد عادت (positive reinforcement) برای مصرف بیشتر نمی‌شود.[7]

ال‌اس‌دی ترکیب گرانی محسوب می‌شود و تولید آن نیاز به دانش تخصصی دارد ازین رو بسیاری کاغذهای که به عنوان LSD فروخته می‌شوند حاوی مواد روانگردان ارزان قیمت و خطرناک‌تری مانند 25i-NBome هستند که مرگ‌های بسیاری را رقم زده. یکی از تفاوت‌های NBome با ال‌اس‌دی مزه تلخ آن است.

آلبرت هافمن کاشف ال‌اس‌دی اولین تجربه اتفاقی مصرف این ماده را چنین توصیف کرده است:

وقتی که روی تختخوابم دراز کشیدم در عالم هذیان و هیجان و مستی غوطه‌ور شدم. تمام اثاث خانه به دنبال هم حرکت می‌کردند و پیوسته تغییر رنگ می‌دادند. به نظرم می‌آمد که ستارگان آبی رنگ آسمان روی سقف خانه‌های شهر فرو می‌ریزند. پس از دو ساعت که در عالم بی‌خبری بودم، یادم آمد که همان روز مقدار کمی از عصاره قارچ چاودار خوردم. فردای همان روز تصمیم گرفتم که همان آزمایش را با مصرف مقدار یک میلی‌گرم از این دارو تکرار کنم و نتیجه را یادداشت کنم و یادداشتم چنین بود؛ چهل دقیقه پس از خوردن این مقدار مختصری احساس سرگیجه کردم و بی‌اختیار قهقهه خنده سر دادم. جثهٔ کسانی که در اطرافم بودند به‌طور عجیبی کوچک شد. از همکارم درخواست کردم که مرا با دوچرخه به یک ویلا هدایت کند. با اینکه با سرعت با دوچرخه پا می‌زدیم، ولی احساس می‌کردم از جای خود تکان نمی‌خورم. پس از ۶ ساعت وضع عادی خود را بازیافتم.