ریسپریدون

اَشکال دارویی: قرص، مایع حل شونده در دهان و آمپول جهت تزریق عضلانی

ریسپریدون
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
4-[2-[4-(6-fluorobenzo[d]isoxazol-3-yl)-
1-piperidyl]ethyl]-3-methyl-
2,6-diazabicyclo[4.4.0]deca-1,3-dien-5-one
داده‌های بالینی
نام تجاری Risperdal
AHFS/دانشنامه دراگز monograph
مدلاین پلاس a694015
رده بارداری C
تجویز خوراکی و مدت انتشار طولانی تزریق داخل عضلانی
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی ۷۰٪ (خوراکی)
متابولیسم Hepatic (CYP2D6-mediated)
نیمه‌عمر ۲۰ ساعت
دفع ادرار
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 106266-06-2 Y
کد ATC N05AX08
پاب‌کم CID 5073
IUPHAR ligand ۹۶
بانک‌دارو DB00734
کم‌اسپایدر 4895 Y
UNII L6UH7ZF8HC Y
KEGG D00426 Y
ChEBI CHEBI:۸۸۷۱ Y
ChEMBL CHEMBL85 Y
داده‌های شیمی
فرمول C23H27FN4O۲ 
وزن مولکولی 410.485 g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
 Y(what is this?)  (verify)

ریسپریدون (به انگلیسی: Risperidone)

رَده درمانی: داروهای ضِد روان‌پریشی

ریسپریدون میتواند موجب بروز علائم لکنت زبان شود.

موارد مصرف

ریسپریدون یک داروی ضدجنون آتیپیک است که اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۳ سودمندی آن را برای درمان اسکیزوفرنی، در سال ۲۰۰۳ برای درمان کوتاه مدت علائم شیدایی و به عنوان درمان کمکی در کنار داروهای اصلی در اختلال دو قطبی و در سال ۲۰۰۶ برای درمان بی‌قراری مبتلایان به اوتیسم تأیید کرده‌است. ریسپریدون همچون دیگر ضدجنون‌های آتیپیک برای درمان تعدادی از اختلالات روانپزشکی دیگر از جمله اختلال وسواسی جبری، افسردگی، اختلال توره،تحریک‌پذیری شدید مبتلایان به اوتیسم و اختلالات مربوط به خوردن استفاده می‌شود.[1]

نام‌های تجاری: Risperdal, Risperdal M-Tab, Risperdal Consta

معرفی دارو

ریسپریدون یک نوع داروی ضدجنون است. این دارو سبب ایجاد تغییراتی در میزان مواد شیمیایی موجود در مغز (نوروترنسمیتر) می‌گردد. این دارو برای درمان اختلالات حاد یا حالات مزمن روانی مثل اسکیزوفرنی و نشانه‌های اختلال دوقطبی (افسردگی- شیدایی) استفاده می‌شود. ریسپریدون همچنین برای درمان و کاهش تحریک پذیری مفرط کودکان در خودمانده (اوتیسم) به کار می‌رود. اگر چه ناراحتی اصلی را برطرف نمی‌کند اما در کاهش علایم آزاردهنده مؤثر است. این دارو بر علایم مثبت (مانند توهم، هذیان و اختلال فکر) و علایم منفی (مانند انزوا و ناتوانی در ابراز احساسات) مؤثر است. این دارو همچنین می‌تواند در رفع برخی دیگر از نشانه‌های ناشی از اسکیزوفرنی از قبیل افسردگی و اضطراب مفید باشد. ریسپریدون در مقایسه با برخی دیگر از داروهای ضدجنون اثر خواب‌آوری کمتری دارد و کمتر ایجاد اختلالات حرکتی می‌کند.

راهنمایی‌های کلی

ریسپریدون برای درمان اختلالات ناشی از زوال عقل (دمانس) با احتیاط فراوانی تجویز می‌شود. در صورت داشتن حساسیت به ریسپریدون هرگز این دارو تجویز نمی‌شود. در صورت داشتن هریک از موارد زیر حتماً پزشک معالجتان را در جریان بگذارید: بیماری‌های کبدی و کلیوی، ناراحتی‌های قلبی، فشار خون بالا، دیابت، مشکلات مربوط به ضربان قلب سابقه ایست و سکته‌های قلبی، سابقه سرطان سینه، تشنج و صرع، سابقه داشتن افکار خودکشی، بیماری پارکینسون و مشکلات بلعی (قورت دادن)

مصرف در دوران بارداری و شیردهی

این دارو جزء گروه C می‌باشد و این بدان معناست که اگر چه ممکن است برای جنین مضر باشد، اما در صورت صلاحدید پزشک و بررسی‌های منظم در طول بارداری قابل مصرف است؛ لذا در صورت حاملگی یا تصمیم برای باردار شدن پزشک معالجتان را آگاه سازید. اگر چه مقدار اندکی از این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود اما این میزان کمتر از آن است که در اکثر موارد در جریان خون کودک قابل اندازه‌گیری و برای او خطرناک باشد. اما توصیه می‌شود اگر به کودکتان در حین مصرف این دارو شیر می‌دهید حتماً از پزشکتان اجازه بگیرید.

راهنمای مصرف

این دارو را طبق دستور پزشکتان مصرف نمایید. از مصرف دارو بیش از میزان تجویز شده یا در مدت زمانی طولانی‌تر خودداری نمایید. این دارو را می‌توان همراه با وعده‌های غذایی یا بدون وعده‌های غذایی مصرف نمود. برای مصرف قرص‌های ریسپریدون (Risperdal M-Tab) نکات زیر را مد نظر داشته باشید: تا هنگام مصرف قرص آن را از پوشش حفاظتی خارج نکنید. مراقب باشید در هنگام خارج نمودن قرص از پوشش قرص دچار آسیب و شکستگی نشود.

از جویدن قرص اجتناب کنید. برای اخذ بهترین تأثیرات درمانی دارو را طبق برنامه زمانی منظم استفاده کنید. از مخلوط نمودن نوع مایع دارو با چای یا نوشابه خودداری کنید. برای بهبود نشانه‌های بیماری حداقل چند هفته باید به مصرف دارو ادامه دهید و برای کسب نتایج درمانی مطلوب دارو را طبق دستور پزشک معالجتان مصرف کنید. اگر بعد از گذشت چند هفته بهبود نیافتید با پزشکتان مشورت کنید. دارو را در دمای معمولی اتاق دور از رطوبت، نور و دما نگهداری نمایید. دارو را در مکانی قرار ندهید که دچار یخ زدگی شود.

فراموش کردن دوز مصرفی

به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی دارو هستید دوز فراموش شده را مصرف نکنید و طبق برنامه مصرفتان نوبت بعدی را مصرف نمایید. برای جبران دوز فراموش شده مقدار بیشتری دارو مصرف نکنید.

مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه

خواب آلودگی، افزایش میزان ضربان قلب، احساس سبکی در سر، ضعف و بی‌قراری در عضلات حرکتی چشم‌ها، آرواره، گردن و دهان از نشانه‌های مصرف دوزهای بیش از اندازه هستند.

موارد احتیاط

از قرار گرفتن در هوای بسیار سرد یا بسیار گرم اجتناب کنید. در هوای گرم و هنگام فعالیت، آب زیاد بنوشید. در هنگام رانندگی و انجام کارهایی که مستلزم هوشیاری کامل هستند احتیاط کنید. از نوشیدن الکل در طول دوره درمان خودداری کنید. مصرف الکل می‌تواند باعث تشدید عوارض جانبی ریسپریدون و کاهش اثر آن شود.

عوارض جانبی

نشانه‌های حساسیت دارویی عبارتند از: کهیر، مشکلات تنفسی، ورم صورت، لبها، زبان و گلو و سفتی عضلات

ریسپریدون عمدتاً کم خطر است و توسط غالب بیماران مصرف‌کننده، بدون مشکل تحمل می‌شود اگر چه مانند تمامی داروها، دارای عوارض جانبی عمدتاً کم خطر و غیر کشنده ای است که عبارتند از: تب، سفت شدن عضلات، گیجی، تعریق، ضربان قلب سریع یا غیرمعمول بی‌قراری و تنش در عضلات حرکتی چشم‌ها، زبان، آرواره و گردن لرزش مشکلات بلعی احساس سبکی در سر خواب آلودگی و بیقراری خفیف، لرزش خوابیدن و رؤیا دیدن بیش از حد معمول تاری دید سردرد و سرگیجه اضافه وزن مشکلات ادراری تهوع، خشکی دهان و یبوست کاهش میل جنسی و مشکلات ارگاسمی این دارو همچنین می‌تواند در برخی افراد منجر به ترشح شیر از پستان شود. اگر از مواد مخدر استفاده میکنید و این دارو را مصرف میکنید این دارو حین مصرف باعث ضربان قلب نامنظم و تپش قلب شدید میشود ریسپیریدون باعث بیماری های قلبی میشود

نکته مهم آن است که تقریباً تمام عوارض جانبی ذکر شده توسط روانپزشک قابل درمان و مدیریت هستند یا در صورت مقاومت به درمان، در صورت تغییر دارو برطرف می‌شوند. به همین دلیل توصیه می‌شود در صورت مشاهده این عوارض، به جای قطع مصرف دارو، به پزشک خود مراجعه کنید.

تداخلات دارویی

اگر به صورت منظم داروهایی مصرف می‌کنید که باعث خواب آلودگی تان می‌شود (مانند داروهای سرماخوردگی، داروهای ضدحساسیت، داروهای ضددرد حاوی مواد مخدر، قرص‌های خواب، شل‌کننده عضلات و داروهای ضدصرع، افسردگی و اضطراب) قبل از مصرف ریسپریدون این موضوع را با پزشک معالجتان در میان بگذارید. در صورت مصرف هرکدام از داروهای زیر پزشکتان را در جریان بگذارید: کاربامازپین فنی توئین فنوباربیتال فلوکستین ریفامپین داروهایی که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می‌شود مانند: لوودوپا

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.