آنتی‌آندروژن

آنتی آندروژن‌ها[persian-alpha 1]، که با عنوان آنتاگونیست آندروژن[persian-alpha 2] یا مسدودکننده‌های تستوسترون[persian-alpha 3] نیزشناخته می شوند، دسته ای از داروها هستند که از اثرات زیستی آندروژن‌ها مانند تستوسترون و دی‌هیدروتستوسترون (DHT) جلوگیری می کنند. این ترکیبات با انسداد گیرنده آندروژن (AR) و/یا مهار یا سرکوب تولید آندروژن عمل می کنند.[1][2]

آنتی‌آندروژن
کلاس دارویی
بیکالوتامید، یک آنتی‌آندروژن غیراستروئیدی و یکی از پرمصرف ترین آنتاگونیست‌های گیرنده آندروژن که در درمان سرطان پروستات کاربرد دارد.
شناسه‌های دسته‌بندی
مشابهآنتاگونیست آندروژن، مسدودکننده آندروژن، مسدودکننده تستوسترون
موارد مصرف• مردان و پسران: سرطان پروستات، هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات، ریزش موی آندروژنیک، انحراف جنسی، بیش‌فعالی جنسی، جرائم جنسی، Precocious puberty، پریاپیسم
• زنان و دختران: آکنه، درماتیت سبوره‌ای، هیدرآدنیت چرکی، مردمویی، ریزش موی آندروژنیک، هیپرآندروژنیسم، هورمون‌درمانی افراد ترنس
کد ای‌تی‌سیL02BB
هدف بیولوژیکگیرنده آندروژن، گیرنده پروژسترون، گیرنده استروژن، GnRH receptor، ۵α-Reductase, CYP17A1 (17α-hydroxylase/17,20-lyase), P450scc , Others
طبقه‌بندی شیمیاییاستروئید، Nonsteroidal، پپتید
پیوند به بیرونی
سمپD000726
در ویکی‌داده

مصارف پزشکی

آنتی‌آندروژن‌ها در درمان مجموعه ای از شرایط وابسته به آندروژن در مردان و زنان استفاده می شود.[3][4] از جمله برای درمان مردان مبتلا به سرطان پروستات، هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات، ریزش موی آندروژنیک، بیش‌فعالی جنسی، پارافیلیا و پریاپیسم و همچنین پسران با بلوغ زودرس استفاده می شود.[5][6][7]در زنان و دختران، از این داروها برای درمان آکنه، سبوره، هیدرآدنیت چرکی، پرمویی و هیپرآندروژنیسم استفاده می شود.[8][9] آنتی‌آندروژن‌ها همچنین در زنان تراجنسیتی به عنوان مولفه‌ای از هورمون‌درمانی زنانه‌سازی و نهایتاً به عنوان مسدودکننده‌های بلوغ در دختران تراجنسی استفاده می شود.[10][11]

شیمی

آنتی‌آندروژن‌ها را می توان بر اساس ساختار شیمیایی به چند نوع مختلف تقسیم کرد، از جمله آنتی‌آندروژن‌های استروئیدی، آنتی‌آندروژن‌های غیراستروئیدی و پپتیدها. آنتی‌آندروژن‌های استروئیدی شامل ترکیباتی مانند سیپروترونولاکتون، استرادیول، آبیراترون استات و فیناستراید هستند. آنتی‌آندروژن‌های غیراستروئیدی شامل ترکیباتی مانند بیکالوتامید، الاگولیکس، دی‌اتیل‌استیل بسترول، آمینوگلوتتیمید، و کتوکونازول؛ و پپتیدها شامل آنالوگ‌های GnRH مانند لوپرورلین و سترورلیکس هستند.

یادداشت‌ها
  1. Antiandrogen
  2. androgen antagonists
  3. testosterone blockers

منابع
  1. Mowszowicz I (1989). "Antiandrogens. Mechanisms and paradoxical effects". Ann. Endocrinol. Paris. 50 (3): 50(3):189–99. PMID 2530930.
  2. Brueggemeier, Robert W. (2006). "Sex Hormones (Male): Analogs and Antagonists". Encyclopedia of Molecular Cell Biology and Molecular Medicine. doi:10.1002/3527600906.mcb.200500066. ISBN 3527600906.
  3. Student S, Hejmo T, Poterała-Hejmo A, Leśniak A, Bułdak R (January 2020). "Anti-androgen hormonal therapy for cancer and other diseases". Eur. J. Pharmacol. 866: 172783. doi:10.1016/j.ejphar.2019.172783. PMID 31712062.
  4. Sciarra F, Toscano V, Concolino G, Di Silverio F (1990). "Antiandrogens: clinical applications". J. Steroid Biochem. Mol. Biol. 37 (3): 349–62. doi:10.1016/0960-0760(90)90484-3. PMID 2147859.
  5. Sciarra F, Toscano V, Concolino G, Di Silverio F (1990). "Antiandrogens: clinical applications". J. Steroid Biochem. Mol. Biol. 37 (3): 349–62. doi:10.1016/0960-0760(90)90484-3. PMID 2147859. S2CID 20274398.
  6. Broderick GA, Kadioglu A, Bivalacqua TJ, Ghanem H, Nehra A, Shamloul R (2010). "Priapism: pathogenesis, epidemiology, and management". J Sex Med. 7 (1 Pt 2): 476–500. doi:10.1111/j.1743-6109.2009.01625.x. PMID 20092449.
  7. Martin H. Steinberg; Bernard G. Forget; Douglas R. Higgs; David J. Weatherall (17 August 2009). Disorders of Hemoglobin: Genetics, Pathophysiology, and Clinical Management. Cambridge University Press. pp. 476–. ISBN 978-1-139-48080-2.
  8. Essah PA, Wickham EP, Nunley JR, Nestler JE (2006). "Dermatology of androgen-related disorders". Clin. Dermatol. 24 (4): 289–98. doi:10.1016/j.clindermatol.2006.04.004. PMID 16828411.
  9. Rabe, T.; Grunwald, K.; Feldmann, K.; Runnebaum, B. (2009). "Treatment of hyperandrogenism in women". Gynecological Endocrinology. 10 (sup3): 1–44. doi:10.3109/09513599609045658. ISSN 0951-3590.
  10. Bockting W, Coleman E, De Cuypere G (2011). "Care of transsexual persons". N. Engl. J. Med. 364 (26): 2559–60, author reply 2560. doi:10.1056/NEJMc1104884. PMID 21714669.
  11. Vance SR, Ehrensaft D, Rosenthal SM (2014). "Psychological and medical care of gender nonconforming youth" (PDF). Pediatrics. 134 (6): 1184–92. doi:10.1542/peds.2014-0772. PMID 25404716.

مطالعه بیشتر
  • Neumann, F.; Steinbeck, H. (1974). "Antiandrogens". Androgens II and Antiandrogens / Androgene II und Antiandrogene. pp. 235–484. doi:10.1007/978-3-642-80859-3_6. ISBN 978-3-642-80861-6.
  • Gräf, K. -J.; Brotherton, J.; Neumann, F. (1974). "Clinical Uses of Antiandrogens". Androgens II and Antiandrogens / Androgene II und Antiandrogene. pp. 485–542. doi:10.1007/978-3-642-80859-3_7. ISBN 978-3-642-80861-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.