ریزش موی آندروژنیک

آلوپسی آندروژنیک مردانه یا طاسی مردانه ریزش مو تیپ مردانه را نمی‌توان یک بیماری محسوب نمود. این وضعیت به‌طور معمول در مردانی که از نظر ژنتیکی مستعد این وضعیت هستند اتفاق می‌افتد و در واقع نوعی پاسخ فیزیولوژیک بدن آن‌ها به آندروژن‌ها یا همان هورمون‌های مردانه می‌باشد.

موهای ناحیه سر در انسان با وجودیکه رشد غیر وابسته به هورمون جنسی مردانه (آندروژن) دارند، امّا دارای گیرندهٔ خاص هورمون‌های جنسی می‌باشند و به همین دلیل این هورمون‌ها می‌توانند بر ریزش مو مؤثر باشند. در مردان بخش‌های فرونتوتمپورال یعنی نواحی جلو و اطراف و مرکز سر دارای گیرنده هورمونی هستند امّا در زنان تمام موهای ناحیه سر دارای گیرنده آندروژنی می‌باشند. به همین دلیل در مردان اول ناحیه جلوی سر کاهش مو داریم و بعد ناحیه مرکزی و سپس این دو ناحیه بهم می‌رسند.

در مردان بخش‌های فرونتوتمپورال یعنی نواحی جلو و اطراف و مرکز سر دارای گیرنده هورمونی هستند امّا در زنان تمام موهای ناحیه سر دارای گیرنده آندروژنی می‌باشند. به همین دلیل در مردان اول ناحیه جلوی سر کاهش مو داریم و بعد ناحیه مرکزی و سپس این دو ناحیه بهم می‌رسند. پوست سر هیچ گونه خارش، اسکار یا تغییری ندارد.

برای درمان الوپسی مردانه از آنتی آندروژن (مانند فیناستراید)، ماینوکسیدیل موضعی، لیزر کم توان و روش‌های جراحی کاشت مو می‌توان سود برد. بهترین کاندیداهای درمان با مینوکسیدیل مردان با سن کمتر از ۳۰ سال هستند که کمتر از ۵ سال است دچار ریزش مو شده‌اند ولی باید همیشه استفاده شود همچنین می‌توان ریزش موی مردانه را با روش‌هایی مانند شانه کردن سایر موها به سمت نواحی طاس، استفاده از کلاه گیس، اسپری‌های حجم دهنده و بر سر گذاشتن کلاه پنهان نمود.

• آلوپسی

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «alopecia&oldid=409541654 Alopecia». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۰.
• دکتر کامران احمدی (۱۳۸۶)، بیماری‌های پوست، تهران: فرهنگ فردا، شابک ۹۶۴-۸۵۴۹-۸۳-۴