پمفیگوس

پمفیگوس(به انگلیسی Pemphigus) از واژه یونانی pemphix بمعنی تاول و حباب مشتق شده و از بیماری‌های نادر پوستی، با علت نقص در سیستم ایمنی بدن محسوب شده، پوست و غشاهای مخاطی را در بر میگیرد.
علت دقیق بیماری هنوز شناخته نشده، اما آنچه در این بیماری رخ میدهد را می‌توان به از دست رفتن چسبندگی بین لایه‌های شاخی پوست(کراتینوسیت) تعریف نمود.

پمفیگوس
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
تخصصدرماتولوژی
آی‌سی‌دی-۱۰L10
آی‌سی‌دی-9-CM694.4
اُمیم169600 Benign Chronic ~
169610 ~ Vulgaris, Familial
دادگان بیماری‌ها9764 31179 33489
مدلاین پلاس000882
ئی‌مدیسینderm/317
derm/318 ~ foliaceus
derm/314 Drug-induced ~
derm/543 ~ herpetiformis
derm/315 ~ IgA
derm/319 ~ Vulgaris
derm/535 ~Paraneoplastic
derm/150 Benign ~
  (بیماری هایلی-هایلی)
پیشنت پلاسپمفیگوس
سمپD010392

علت شناسی

بین سلولهای پوستی، انواع پیوند بین سلولی وجود دارد که یکی از آن‌ها دزموزوم نام دارد. در پیوند دزموزوم، گروهی پروتئین با نام دزموگلین (Desmoglein) نقش چسب بین سلول‌ها را بازی میکنند. در بیماری پمفیگوس، سیستم ایمنی بدن، گروه پروتئین دزموگلین را هدف گرفته و پیوند بین سلولی دزموزوم از بین میرود.به دنبال از بین رفتن پیوند چسب گونه بین سلولی یا همان دزموزوم، زخمهایی در اپیدرم ایجاد شده و به همان علت، مایع میان بافتی به زیر پوست نفوذ کرده و ایجاد تاول می‌کند.

از منظر طب سنتی هرچیز که باعث تولید صفرای مازاد نیاز بدن و سوختن صفرا و تولید burned bile صفرای سوخته شود, مولد و تشدیدکننده این مشکل است. مانند زیادت ادویه تند و تیز و مشکلات عصبی مانند خشم.

انواع پمفیگوس

بسته به عمق پیوندهای گسسته شده و نوع نقص ایمنی، سه نوع پمفیگوس وجود دارد.لازم به یادآوری است در تمام موارد نقش ایمنوگلوبین جی IgG مشهود است.

  • پمفیگوس وولگاریس(Pemphigus Vulgaris) که ۷۰ درصد موارد این بیماری را در بر میگیرد.
  • پمفیگوسفولیکوس (Pemphigus foliaceus) که نوع خوش‌خیم این بیماری است و در لایه سطحی پوست ایجاد می‌شود.
  • پمفیگوس نئوپلاست (paraneoplastic pemphigus) کمترین آمار موجود ولی نوع بدخیم بیماری.

تشخیص و علائم

تشخیص دقیق بیماری به عهده متخصص پوست(درماتولوژیست) بوده و علاوه بر علائم ظاهری زخم و بثورات و تاول، با آزمایش‌های تشخیصی سیتولوژی، نمونه برداری پوست و ایمنوفلورسنس (Immunofluorescence)مورد نیاز است.

داروهای مرتبط

پس از تشخیص، پر کاربردترین داروها شامل سیتوکینها(انواع اینترفرون و اینترلوکین)، انواع داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، آنتی‌بیوتیک (پنیسیلین و مشتقات)، انواع بتا بلاکر، مهارکننده های آنژیوتانسین(ACE inhibitor)، هورمون پروژسترون و آنتاگونیست‌های کلسیم می‌باشد.

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.