سبیل مسواکی

سبیل مسواکی گونه‌ای از مدل سبیل است که در آن لبه‌های سبیل تراشیده می‌شود. سبیل مسواکی به شکل مستطیل است و اندازه آن حدود ۳ در ۵ سانتی‌متر می‌باشد. این مدل سبیل ابتدا در قرن نوزدهم و در کشور ایالات متحده آمریکا محبوب شد و پس از آن به آلمان و دیگر نقاط دنیا گسترش یافت. سبیل مسواکی پس از جنگ جهانی دوم و به دلیل ارتباط بسیار نزدیکش با آدولف هیتلر رهبر نازی‌ها به سبیل هیتلری مشهور شد.[1]

اولیور هاردی سبیل مسواکی می‌گذاشت. اوج محبوبیت آن بین سال‌های ۱۹۰۰ تا ۱۹۴۵ بود.

از مشهورترین افرادی که سبیل مسواکی داشتند می‌توان به آدولف هیتلر، چارلی چاپلین و اولیور هاردی اشاره نمود. سبیل مسواکی عناوین دیگری نیز دارد. مانند: هیتلری، چارلی چاپلین و تمبر پستی.

چارلی چاپلین یکی از مشهورترین استفاده‌کنندگان سبیل مسواکی بود که نخستین مرتبه از این مدل سبیل برای کمدی‌های صامت مک سنت در سال ۱۹۱۴ استفاده کرد و پس از آن بود که چنین سبیلی برای چنین فیلم‌هایی با هنرپیشگی وی تصویب شد و برقرار ماند.[2] چاپلین در مصاحبه‌ای مربوط به سال ۱۹۳۳ اظهار داشت که این مدل سبیل را به آن جهت انتخاب کرد که ظاهری طنزآلود داشته و به اندازهٔ کفایت، کوچک و ریز بوده که نتواند پیام خود را مستتر نماید (نه آنچنان کوچک که دیده نشود و نه آنچنان بزرگ که هدف خود را از دست بدهد).[3] آدولف هیتلر یکی از طرفداران فیلم‌های چارلی چاپلین بود.[4]

نگارخانه

شمایل هیتلر چنان با سبیل مسواکی‌اش پیوند خورده بود که این مدل سبیل پس از جنگ جهانی دوم به شدت از مد افتاد.
چارلی چاپلین باور داشت که سبیل‌های مصنوعی‌اش، خنده‌دار بنظر می‌آیند.
اولیور هاردی هنرپیشه کمدی سینمای آمریکا بود.
صادق هدایت نویسنده ایرانی
داوود منشی‌زاده زبانشناس و کنشگر سیاسی ایرانی بود.
هاینریش هیملر فرمانده اِس اِس
رابرت موگابه سیاستمدار آفریقایی
محمد زیادباره رئیس جمهوری دمکراتیک سومالی بود که نهایتاً طی با ائتلاف نظامی گروه‌های اپوزیسیون برکنار شد.
ایرمفرید ابرل یک پزشک اتریشی در دوره رایش سوم و از ۱۱ ژوئیه ۱۹۴۲ تا ۲۶ اوت ۱۹۴۲ فرمانده اردوگاه مرگ تربلینکا بود. او تنها پزشکی بود که به فرماندهی یک اردوگاه کار اجباری رسید.
مکس فلیشر کارتون‌ساز آمریکایی و از پیشگامان پویانمایی بود.
فریدریش کلنر یک سیاست‌مدار اهل آلمان بود.
امیل ماوریس یک نظامی آلمانی در دوره رایش سوم از سال ۱۹۲۰ تا سال ۱۹۲۱ رهبر کل اس آ بود.
نایرره در سال ۱۹۶۵
سید قطب نویسنده و نظریه‌پرداز مصری بود.
اریش کخ یک سیاستمدار آلمانی در دوره رایش سوم بود.
لوتار رندولیک یک ژنرال آلمانی بود.
فرانتس یک سیاست‌مدار آلمانی در دورهرایش سوم بود.
ارنست روم
یولیوس شرک یک نظامی آلمانی بود.
گنریخ یاگودا سیاست مدار روسی بود.
زاوئربروخ جراح آلمانی بود.
کریستیان ویرت یک افسر آلمانی بود.

منابع

Rich Cohen (November 2007). "Becoming Adolf". Vanity Fair. Archived from the original on December 21, 2014 – via reprint in The Best American Essays 2008.
Chaplin, Charlie; Hayes, Kevin (2005). Charlie Chaplin: Interviews. University Press of Mississippi. p. 15. ISBN 978-1-57806-702-2.
Rochus Misch (2014). Hitler's Last Witness: The Memoirs of Hitler's Bodyguard. Frontline Books. p. 70. Hitler loved Charlie Chaplin films

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Toothbrush moustache». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۵ میلادی.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Rich Cohen (November 2007). "Becoming Adolf". Vanity Fair. Archived from the original on December 21, 2014 – via reprint in The Best American Essays 2008.

[3] Chaplin, Charlie; Hayes, Kevin (2005). Charlie Chaplin: Interviews. University Press of Mississippi. p. 15. ISBN 978-1-57806-702-2.

[4] Rochus Misch (2014). Hitler's Last Witness: The Memoirs of Hitler's Bodyguard. Frontline Books. p. 70. Hitler loved Charlie Chaplin films