ایبوپروفن

ایبوپروفن یا ژلوفن، دارویی در گروه داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای درمان درد، تب و التهاب استفاده می شود. این شامل دوره های قاعدگی دردناک، میگرن و آرتریت روماتوئید است. همچنین ممکن است برای بسته شدن مجرای شریانی در نوزاد نارس استفاده شود. از طریق دهان یا به صورت داخل وریدی قابل استفاده است. معمولاً در عرض یک ساعت شروع به کار می کند.

ایبوپروفن
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(RS)-۲-(۴-(۲-methylpropyl)phenyl)propanoic acid
داده‌های بالینی
نام تجاری Advil, Brufen, Motrin, Nurofen, etc.
AHFS/دانشنامه دراگز monograph
مدلاین پلاس a682159
Licence data US FDA:link
رده بارداری D(US)
تجویز به شکل قرص یا کپسول از راه دهان، به صورت پماد موضعی، شیاف مقعدی، تزریق مستقیم به داخل رگ
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی ۴۹–۷۳٪
پیوند پروتئینی ۹۹٪
متابولیسم Hepatic (CYP2C9)
نیمه‌عمر ۱٫۸–۲ h
دفع ادرار
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 15687-27-1 Y
کد ATC C01EB16 G02CC01 (WHO)‎ M01AE01 (WHO)‎ M02AA13 (WHO)‎
پاب‌کم CID 3672
IUPHAR ligand ۲۷۱۳
بانک‌دارو DB01050
کم‌اسپایدر 3544 Y
UNII WK2XYI10QM Y
KEGG D00126 Y
ChEBI CHEBI:۵۸۵۵ Y
ChEMBL CHEMBL521 Y
داده‌های شیمی
فرمول C۱۳H۱۸O۲ 
وزن مولکولی ۲۰۶٫۲۹ g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
 Y(what is this?)  (verify)

موارد مصرف

ایبوپروفن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم روماتیسم مفصلی، میگرن، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به عنوان تب‌بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می‌شود. این دارو همچنین در درمان نوزادان زودرس مبتلا به مجرای شریانی باز مورد استفاده است.[1]

این دارو بیشتر با نام ژنریک بروفن (Brufen) شناخته می‌شود. ادویل (ایبوپروفن)، موترین (Motrin) و نورفن (Nurofen) از دیگر نام‌های تجاری آن هستند.

سازمان بهداشت جهانی بروفن را در فهرست داروهای اساسی قرار داده است. این فهرست داروهایی را در بر می‌گیرد که باید در هر مرکز درمانی موجود باشند[2]. مصرف مسکن ایبوپروفن برای ورزشکارانی که فعالیت شدید دارند، موجب آسیب رسیدن به کلسیم و کاهش ریکاوری عضلات شود.[3]

مشخصات

فرمول شیمیایی بروفن C۱۳H۱۸O۲ است. نقطه ذوب آن ۷۶ درجه سانتی‌گراد و درصد چسبندگی آن به پروتئین پلاسما ۹۹٪ است. از طریق ادرار دفع می‌شود و نیمه عمر (داروشناسی) آن حدود ۲ ساعت است. در سه فرم خوراکی، موضعی (پماد) و مقعدی (شیاف) موجود است. پماد بروفن برای آسیب‌دیدگی‌های هنگام ورزش استفاده می‌شود.

تاریخچه

بروفن در دههٔ ۱۹۶۰ توسط گروهی به سرپرستی استوارت آدامز در انگلیس اختراع[4] و در سال ۱۹۶۹ به عنوان علاجی برای آرتریت روماتوئید وارد داروخانه‌های بریتانیا و آمریکا شد. گروه بوتس[5] شرکت سازندهٔ بروفن در سال ۱۹۸۷ جایزهٔ ملکه برای دستاوردهای فنی[6] را برای ساخت این دارو دریافت کرد.[7]

مصرف

بروفن در دوز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم در بیشتر کشورها بدون نسخه فروخته می‌شود. مدت تأثیر آن با توجه به مقدار از ۴ تا ۸ ساعت متغیر است. مقدار مصرف با توجه به شدت علائم بیماری و وزن بدن تعیین می‌شود؛ معمولاً ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم (کودکان ۵-۱۰ م. گ\ک. گ) در ۴ تا ۶ ساعت و تا حداکثر ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی‌گرم در روز. با تجویز پزشک حد نهایی مصرف روزانه ممکن است تا ۳۲۰۰ م. گ افزایش یابد.

بر پایه تحقیقی بروفن در کاهش دردهای پس از جراحی از ترامادول مؤثرتر است.[8]

بروفن به دلیل خصوصیات ضدالتهابی‌اش گاهی برای درمان آکنه نیز استفاده می‌شود. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف طولانی مدت آن احتمال ابتلا به پارکینسون را کاهش می‌دهد. همچنین ممکن است در هیپوتانسیون اورتواستاتیک (افت ناگهانی فشار خون در هنگام ایستادن) نیز مفید باشد.

عوارض جانبی

مصرف دراز مدت بروفن مانند سایر ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی خطر حمله قلبی را بالا می‌برد[9][10]. پژوهش‌ها نشان می‌دهد ایبوپروفن ممکن است موجب ناباروری در مردان شود[11].همچنین نمونه هایی از اسپاسم و ناباروری در زنان مشاهده شد.

بروفن در ایران به شکل قرص‌های 200 و 400 میلی‌گرمی موجود است. در برخی کشورها مانند اسپانیا قرص‌های 600mg و در مکزیک 800mg آن نیز فروخته می‌شود. در آلمان نیز کپسول‌های 600mg و 800mg با نسخه فروخته می‌شود، در حالی‌که قرص‌های 400mg نیاز به نسخه ندارد. در ایالات متحده نیز از ۱۹۸۴ تاکنون بدون نسخه در دسترس است.مصرف این دارو برای بیماران درگیر با مشکلات تنفسی توصیه نمی‌شود و استامینوفن برای این بیماران گزینه مناسب تری می‌باشد.

جستارهای وابسته

منابع
  1. "Ibuprofen Monograph for Professionals". Drugs.com. Retrieved 2020-12-26.
  2. WHO Model List of Essential Medicines
  3. «تاثیرات مخرب مصرف ایبوپروفن در ورزشکاران استقامتی». پایگاه خبر رزم آور. ۲۰۱۷-۰۹-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۷.
  4. International Ibuprofen Foundation
  5. Boots Group
  6. Queen's Award For Technical Achievement
  7. Dr Stewart Adams: I tested ibuprofen on my hangover - Telegraph
  8. http://www.isnatums.com/news/archives/top/001787.php%5Bپیوند+مرده%5D
  9. Hippisley-Cox J, Coupland C (2005). Risk of myocardial infarction in patients taking cyclo-oxygenase-2 inhibitors or conventional non-steroidal anti-inflammatory drugs: population based nested case-control analysis
  10. fdo.mui.ac.ir - مصرف زیاد ایبوپروفن برای قلب زیان‌آور است
  11. «مسکن رایجی که ممکن است موجب ناباروری در مردان شود | نگارش». نگارش. ۲۰۱۸-۰۱-۱۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۱۲.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ایبوپروفن موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.