ملوکسیکام

ملوکسیکام (به انگلیسی: Meloxicam) یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است. این دارو به صورت قرص‌های ۷٫۵ و ۱۵ میلی گرمی ارائه می‌شود. اثر این دارو ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از مصرف آغاز می‌شود.

ملوکسیکام
نام‌گذاری آیوپاک
4-hydroxy-2-methyl-N-(5-methyl-2-thiazolyl)-2H-1,2-benzothiazine-3-carboxamide-1,1-dioxide.
اطلاعات درمانی
نام تجاریMobic
AHFS/دراگزmonograph
مدلاین پلاسa601242
ردهٔ بارداری
  • AU: C
  • US: C (احتمال خطر رد نشده‌است)
    وضعیت قانونی
    روش مصرف داروخوراکی
    اطلاعات فارماکوکینتیک
    فراهمی زیستی۸۹٪[1]
    پیوند پروتئینی۹۹٫۴٪[1]
    سوخت و سازکبد (CYP2C9 و 3A4-mediated)[1]
    نیمه‌عمر (داروشناسی)۲۰ ساعت[1]
    دفعبه صورت مساوی از طریق ادرار و مدفوع[1]
    شناسه‌ها
    سی‌ای‌اس۷۱۱۲۵-۳۸-۷ Y
    ای‌تی‌سیM01AC06
    پاب‌کمCID: ۵۲۸۱۱۰۶
    دراگ‌بنکDB00814 Y
    کم‌اسپایدر10442740 Y
    UNIIVG2QF83CGL Y
    KEGGD00969 Y
    ChEBICHEBI:۶۷۴۱ N
    ChEMBLCHEMBL599 Y
    بانک داده پروتئین ligand IDMXM (PDBe, RCSB PDB)
    اطلاعات شیمیایی
    فرمول شیمیاییC14H13N3O4S۲
    وزن مولکولیخطای عبارت: عملگر < دور از انتظار
     NY (این چیست؟)  (بررسی)

    موارد مصرف

    ملوکسیکام در درمان علائم بیماری‌های روماتیسم، پوکی استخوان، اسپوندیلیت انکیلوزان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

    مکانیسم اثر

    ملوکسیکام از طریق مهار تولید ترکیبات شیمیایی که موجب درد و التهاب بدن می‌شوند عمل می‌کند. التهاب به علل مختلفی می‌تواند در مفصل، تاندون، عضله یا بافت‌های دیگر بدن بوجود آمده و موجب تورم و درد می‌شود. ملوکسیکام مانند دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی آنزیم سیکلواکسیژناز cyclooxygenase را مهار کرده و مانع فعالیت آن می‌شود. این آنزیم مسئول ساخت پروستاگلاندین‌ها prostaglandins هستند و پروستاگلاندین‌ها مواد شیمیایی در بدن هستند که موجب التهاب مشوند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی از جمله ملوکسیکام با مهار این آنزیم موجب کاهش التهاب و علائم ناشی از آن مثل درد می‌شوند.

    مقدار مصرف

    مقدار مصرف ملوکسیکام معمولاً یک قرص ۷٫۵ میلیگرمی در روز است ولی تحت نظر پزشک می‌توان استفاده از آن را تا ۱۵ میلیگرم در روز هم رساند. این دارو را می‌توان در دمای اتاق و هوای خشک نگهداری کرد.

    احتیاط

    ملوکسیکام می‌تواند با داروهای کاپتوپریل و لازیکس (فورزماید) تداخل اثر کرده و با کاهش اثر آن‌ها موجب افزایش فشار خون شود. بیماران مبتلا به آسم یا دارای حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نباید از این دارو استفاده کنند. خطر مرگ و همچنین مصرف همزمان ملوکسیکام با داروهای رقیق‌کننده خون مانند وارفارین باید با احتیاط و با نظر پزشک باشد. از مصرف ملوکسیکام در سه‌ماهه اول و دوم بارداری باید اجتناب کرد. توجه : قبل از تجویز ملوکسیکام در صورتی که هرگونه داروی مسکن و آنتی هیستامین مصرف می‌کنید به پزشک خود اطلاع دهید.ملوکسیکام با داروهایی مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و داروهای مشابه تداخل شدید دارد.

    منابع

    https://web.archive.org/web/20140501235656/http://shahredaru.com/fa/node/110

    1. Noble, S (March 1996). "Meloxicam". Drugs. 51 (3): 424–30, discussion 431–32. doi:10.2165/00003495-199651030-00009. PMID 8882380. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.