امامزاده سیدحمزه کاشمر
امامزاده حمزه یا باغمزار، کهنترین مسجد در کاشمر، دربرگیرندهٔ آرامگاه منسوب به حمزه بن حمزه بن موسی کاظم، باغ و قبرستان میباشد و نزد شیعیان به عنوان یک امامزاده گرامی داشته میشود. این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۷۳۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران با دیرینگی صفوی به ثبت رسیدهاست.[1]
حمزه بن حمزه بن موسی کاظم | |
---|---|
نام | حمزه بن حمزه بن موسی کاظم |
کنیه | سید حمزه |
مدفن | کاشمر شهرستان کاشمر |
پدر | موسی کاظم |
امامزاده سیدحمزه کاشمر | |
---|---|
نام | امامزاده سیدحمزه کاشمر |
کشور | ایران |
استان | استان خراسان رضوی |
شهرستان | کاشمر |
اطلاعات اثر | |
نام محلی | باغمزار |
نامهای دیگر | بقعهٔ متبرکهٔ امامزاده حمزه بن حمزه بن موسی بن جعفر |
کاربری | امامزاده، مسجد، باغ، گورستان، گردشگری |
دیرینگی | دوره صفوی |
دورهٔ ساخت اثر | دوره صفوی |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۸۷۳۸ |
تاریخ ثبت ملی | ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ |
امامزاده سیدحمزه کاشمر |
ساختار
ساختمان این مسجد دارای گنبدی بلند با کاشی کاری سبز رنگ و ایوان آیینه کاری شده و ۲ گلدسته است. نمای درون گنبد و اطراف رواق نیز آیینه کاری شدهاست. در باغ آن، سروهای کهن برپاست. مجموعهٔ باغمزارِ کاشمر، حدود هشت هکتار مساحت دارد و در مرکز شهر جای گرفتهاست. ساختمان و بارگاه امامزاده سید حمزه بر سکویی مرتفع قرار دارد و تزئینات آن شامل کاشیکاری معرق، آینهکاری و دیگر عناصر تزئینی میشود؛ بازسازی بنای فعلی امامزاده با تلاس مهندس فتحی بوده که با سرمایهٔ خود آن را نوسازی کردهاست. بیشترین تغییرات ساختمان، از سال ۱۳۹۹ قمری است، صحن و غرفههای آن در فاصله سالهای ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ با تلاش اداره اوقاف کاشمر احداث شد که به سنگ مرمرین طوسی مفروش و دیوارها با کاشیکاری لعابی تزئین شدهاست.[2]
پانویس
- «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- «امامزاده سیدحمزه کاشمر؛ پناهگاه مسافران دیار خورشید». iqna. ۲۶ مرداد ۱۳۹۵.
منابع
- ایرج سعادتمند توندری (۱۳۸۴)، ترشیز ۱ - (نگاهی به تاریخ و جغرافیای شهرستان کاشمر)، مشهد: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی ضریح آفتاب، ص. ۲۹۶
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ امامزاده سیدحمزه کاشمر موجود است. |