مسجد شاه (تهران)
مسجد شاه، یکی از بناهای دوره قاجار است که در منطقه بازار تهران قرار دارد؛ و به عنوان یکی از آثار ملی ایران در تاریخ ۱ مهر ۱۳۶۳ با شمارهٔ ثبت ۱۶۶۷ به ثبت رسیدهاست.[1]
مسجد شاه | |
---|---|
نام | مسجد شاه |
کشور | ایران |
استان | استان تهران |
شهرستان | تهران |
اطلاعات اثر | |
نام محلی | مسجد شاه |
نامهای قدیمی | مسجد سلطانی |
کاربری | مذهبی |
دیرینگی | دوره قاجار |
دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجار |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۱۶۶۷ |
تاریخ ثبت ملی | ۱ مهر ۱۳۶۳ |
مسجد شاه |
تاریخچه
این مسجد با قدمتی در حدود ۱۸۰ سال از زیباترین مساجد تاریخی تهران است. بانی آن فتحعلیشاه قاجار (۱۲۱۲–۱۲۵۰ هـ. ق) بود و از این رو در آغاز آن را مسجد سلطانی مینامیدند. بنابر شواهد تاریخی این مسجد دومین مسجد جامع بزرگ تهران بعد از مسجد جامع بازار یا جامع عتیق بود.[2]
بنابر کاشینوشتهها و کتیبههایی که در ایوان جنوبی مسجد به جای مانده، زمان تقریبی شروع ساخت آن سال ۱۲۱۲ یا ۱۲۲۴هـ. ق است. در سال ۱۳۰۷هـ. ق به دستور ناصرالدینشاه قاجار درِ اصلی در جهت شمال تعمیر و نیز به دستور وی دو مناره در دو طرف گلدسته مسجد ساخته شد؛ بنابراین تکمیلکننده اصلی آنرا میتوان ناصرالدینشاه قاجار نامید.[2]
مشخصات بنا
این مسجد، بنایی چهار ایوانی است که شبستانهای اصلی آن در جبهه جنوبی قرار دارد و معماری کلی و نیز پارهای از جزئیات آن از مسجد وکیل شیراز گرفته شده و در طراحی و ساخت آن مانند سایر ابنیه آن زمان هنرمندان شیرازی دست داشتهاند.[2]
ساختمان این مسجد فضاییست مربعی با تقارن نقطهای و حیاط مرکزی، با چرخشی ملایم نسبت به بافت شهر برای استقرار در امتداد قبله است. ۴ ایوان در وسط ۴ ضلع، گنبدخانه در ضلع جنوبی، ۳ شبستان اصلی در کنجها و حوض مربعی در مرکز حیاط مسجد قرار دارند.[1]
مساجد مشابه
مسجد سلطانی تهران همراه با مسجد سلطانی بروجرد و مسجد سلطانی قزوین از ساختههای دوران فتحعلیشاه قاجار هستند اما مسجد سلطانی بروجرد از دو نمونه دیگر بزرگتر و قدیمیتر است.[3]
وقایع مهم در مسجد
در تاریخ ۲۰ آذر ۱۲۸۴، علاءالدوله دستور به چوب بستن و تحقیر عمومی دو تن از بازاریان به بهانه بالا بودن قیمت قند کرد. حکم فلک حاجی سید هاشم قندی و حاجی سید اسماعیل خان در حیاط مسجد شاه انجام شد که واکنش اعتراضی بازار تهران[4] و آغاز جنبش مشروطه در تهران را به همراه داشت.[نیازمند یادکرد]
حاجعلی رزمآرا، نخستوزیر وقت ایران در روز ۱۶ اسفند ۱۳۲۹ در مسجد شاه به ضرب گلوله یکی از اعضای فدائیان اسلام ترور شد.[5]
نگارخانه
- کتیبه مسجد شاه بازار تهران
- برج جنوب شرقی ارگ و گنبد مسجد عزیزالله در دوره محمدشاه قاجار، نقاشی اوژن فلاندن
- ورودی مسجد شاه در دوره محمدشاه قاجار، نقاشی اوژن فلاندن
- ورودی مسجد شاه
- نمای درونی گنبد
- صحن مسجد
- ایوان جنوبی
- ورودی شمالی مسجد شاه تهران
جستارهای وابسته
منابع
- «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۶ اکتبر ۲۰۱۹.
- «مسجد امام خمینی (ره) با قدمتی ۱۸۰ ساله از زیباترین مساجد تاریخی تهران». خبرگزاری شبستان. ۲۰۱۸-۰۳-۲۷. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۶.
- «مسجد امام خمینی (ره) (سلطانی) بروجرد». اداره میراث فرهنگی بروجرد. دریافتشده در ۲ آذر ۱۳۹۱.. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک) - کسروی، احمد (۱۳۶۳). تاریخ مشروطه ایران. اول. تهران: امیرکبیر. صص. ۵۸–۵۹.
- علوی، حمید. «قتل رزمآرا؛ صد سال ترور سیاسی در ایران». بیبیسی فارسی. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۶-۱۴.