ایل پنیانشین
ایل پنیانشی یا پنیانیشلی یا پینیانیشلی یا پنیانشن یکی از ایلات کرد استان آذربایجان غربی است که در غرب و مناطق مرزی ارومیه و مرز استان که با مرکز استان هفتاد کیلومتر فاصله دارد زندگی میکنند.[1][2][3][4] قسمتی از پنیانشینها ساکن و قسمتی کوچ رو میباشند.[1] دارای تعداد۷۰۷۳ خانوار میباشد که محل قشلاق آنها شهرستانهای سلماس و خوی و محل ییلاق آنها نوار مرزی ایران و ترکیه قرار دارد. امروزه این ایل بیشتر یکجانشین شدهاند[1] و در شهرهای خوی و سلماس ساکن شدهاند .این ایل به زبان کردی کرمانجی تکلم میکنند .[5]
تیرهها
ایل پنیانشی دارای تیرههای زیدان، بارکشان، کنار بروش، سوره تاوان، بیلیجان، جلی، گوجی، شویلان و موسانان است.[6][7]
جمعیت عشایر کوچنده[8]
شهرستان | بخش | دهستان | ییلاق (خانوار) | ییلاق (جمعیت) | قشلاق (خانوار) | قشلاق (جمعیت) |
---|---|---|---|---|---|---|
خوی | صفائیه | الند | ۲۹ | ۲۸۴ | ۲۹ | ۲۸۴ |
سردشت | مرکزی | بریاجی | ۰ | ۰ | ۵۱ | ۳۴۴ |
سلماس | مرکزی | زولاچای | ۰ | ۰ | ۵۷ | ۲۵۸ |
سلماس | مرکزی | تازهشهر | ۰ | ۰ | ۳۸ | ۳۳۷ |
سلماس | کوهسار | چهریق | ۵۷ | ۴۹۰ | ۱۹ | ۱۵۳ |
سلماس | کوهسار | شپیران | ۵۳۵ | ۳۶۶۴ | ۴۲۷ | ۳۰۳۵ |
جمع | ۶ | ۶ | ۶۲۱ | ۴۴۳۸ | ۶۲۱ | ۴۴۱۱ |
پانویس
- ایل پنیانشی
- مردوخ کردستانی، تاریخ مردوخ، ۵۹.
- زکی بیگ، زبده تاریخ کرد و کردستان، جلد۱ ۲۵۸.
- سازمان امور عشایر ایران - ایلها و طوایف
- مردوخ کردستانی، شیخ محمد. تاریخ کرد و کردستان و توابع یا تاریخ مردوخ. سنندج: 1351، ص 98. دهخدا. لغتنامه. ج 39، ص 231. اسکندرینیا، ابراهیم. ساختار سازمان ایلات و شیوة معیشت عشایر آذربایجان غربی. بندرانزلی: 1366، ص 369؛ Van Bruinssen, M. M. "Shakāk", EI2/1X/245. توحدی، کلیمالله. حرکت تاریخی کرد به خراسان. مشهد: 1359، ص 1/7-8. اسکندرینیا، ابراهیم. همانجا. سرشماری اجتماعی، اقتصادی عشایر کوچنده 1377، جمعیت عشایری دهستانها. تهران: 1378، ص 21-30. اسکندرینیا، ابراهیم. همان. ص 33، 369-371. ممتحنالدوله، میرزا مهدی خان. خاطرات. تهران: 1353، ص 21؛ توحدی، کلیمالله. همان. 1/488. سرشماری اجتماعی، اقتصادی عشایر کوچنده 1377، نتایج تفصیلی. تهران: 1378، ص 21. شهریار افشار، بیژن، «ایل شکاک»، هنر و مردم. ش 44، ص 42-44. فتحی، محمد. همانجا؛ سنندجی، میرزا شکرالله. تحفة ناصری در تاریخ و جغرافیای کردستان. به کوشش حشمتالله طبیبی، تهران: 1366، ص سی و دو.
- مردوخ کردستانی، تاریخ مردوخ، ۵۹.
- زکی بیگ، زبده تاریخ کرد و کردستان، جلد۱ ۲۵۸.
- «سرشماری اجتماعی اقتصادی عشایر کوچنده کشور» (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۱۹ آوریل ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲۴ فوریه ۲۰۱۶.
منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.