ایل پنیانشین

ایل پنیانشی یا پنیانیشلی یا پینیانیشلی یا پنیانشن یکی از ایلات کرد استان آذربایجان غربی است که در غرب و مناطق مرزی ارومیه و مرز استان که با مرکز استان هفتاد کیلومتر فاصله دارد زندگی می‌کنند.[1][2][3][4] قسمتی از پنیانشین‌ها ساکن و قسمتی کوچ رو می‌باشند.[1] دارای تعداد۷۰۷۳ خانوار می‌باشد که محل قشلاق آنها شهرستان‌های سلماس و خوی و محل ییلاق آنها نوار مرزی ایران و ترکیه قرار دارد. امروزه این ایل بیشتر یکجانشین شده‌اند[1] و در شهرهای خوی و سلماس ساکن شده‌اند .این ایل به زبان کردی کرمانجی تکلم می‌کنند .[5]

نگاره‌ای از کردها در جشن نوروز.

تیره‌ها

ایل پنیانشی دارای تیره‌های زیدان، بارکشان، کنار بروش، سوره تاوان، بیلیجان، جلی، گوجی، شویلان و موسانان است.[6][7]

جمعیت عشایر کوچنده[8]

شهرستانبخشدهستانییلاق (خانوار)ییلاق (جمعیت)قشلاق (خانوار)قشلاق (جمعیت)
خویصفائیهالند۲۹۲۸۴۲۹۲۸۴
سردشتمرکزیبریاجی۰۰۵۱۳۴۴
سلماسمرکزیزولاچای۰۰۵۷۲۵۸
سلماسمرکزیتازه‌شهر۰۰۳۸۳۳۷
سلماسکوهسارچهریق۵۷۴۹۰۱۹۱۵۳
سلماسکوهسارشپیران۵۳۵۳۶۶۴۴۲۷۳۰۳۵
جمع۶۶۶۲۱۴۴۳۸۶۲۱۴۴۱۱

پانویس

  1. ایل پنیانشی
  2. مردوخ کردستانی، تاریخ مردوخ، ۵۹.
  3. زکی بیگ، زبده تاریخ کرد و کردستان، جلد۱ ۲۵۸.
  4. سازمان امور عشایر ایران - ایل‌ها و طوایف
  5. مردوخ کردستانی، شیخ محمد. تاریخ کرد و کردستان و توابع یا تاریخ مردوخ. سنندج: 1351، ص 98. دهخدا. لغت‌نامه. ج 39، ص 231. اسکندری‌نیا، ابراهیم. ساختار سازمان ایلات و شیوة معیشت عشایر آذربایجان غربی. بندرانزلی: 1366، ص 369؛ Van Bruinssen, M. M. "Shakāk", EI2/1X/245. توحدی، کلیم‌الله. حرکت تاریخی کرد به خراسان. مشهد: 1359، ص 1/7-8. اسکندری‌نیا، ابراهیم. همان‌جا. سرشماری اجتماعی، اقتصادی عشایر کوچنده 1377، جمعیت عشایری دهستان‌ها. تهران: 1378، ص 21-30. اسکندری‌نیا، ابراهیم. همان. ص 33، 369-371. ممتحن‌الدوله، میرزا مهدی خان. خاطرات. تهران: 1353، ص 21؛ توحدی، کلیم‌الله. همان. 1/488. سرشماری اجتماعی، اقتصادی عشایر کوچنده 1377، نتایج تفصیلی. تهران: 1378، ص 21. شهریار افشار، بیژن، «ایل شکاک»، هنر و مردم. ش 44، ص 42-44. فتحی، محمد. همان‌جا؛ سنندجی، میرزا شکرالله. تحفة ناصری در تاریخ و جغرافیای کردستان. به کوشش حشمت‌الله طبیبی، تهران: 1366، ص سی و دو.
  6. مردوخ کردستانی، تاریخ مردوخ، ۵۹.
  7. زکی بیگ، زبده تاریخ کرد و کردستان، جلد۱ ۲۵۸.
  8. «سرشماری اجتماعی اقتصادی عشایر کوچنده کشور» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۹ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۴ فوریه ۲۰۱۶.

منابع

  • محمد، مردوخ کردستانی. تاریخ مردوخ، چاپ اول. تهران: انتشارات کارنگ، ۱۳۷۹. شابک ۹۶۴−۶۷۳۰−۰۸−۶
  • محمد امین، زکی بیگ. زبده تاریخ کرد وکردستان، چاپ اول. تهران: انتشارات توس، ۱۳۸۱. شابک ۹۷۸−۹۶۴−۹۸۰−۰۹۴−۳ .

جستارهای وابسته

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.