ایل زرزا

ایل زَرزا یکی از ایلات کرد ساکن در استان آذربایجان غربی است.[1][2] مردمان ایل زرزا بیشتر ساکن در اطراف دریاچه ارومیه اشنویه و روستاهای اطراف آن از جمله زیندشت ، سنگان (به گویش زرزایی سینگان)، نالوس، نالیوان (به گویش زرزایی نلیوان)، نرزیوه، سرگز، پوش آباد، جای شیران، گندویلا، حسن نوران، ده شمس بالا، ده شمس پایین و گرگ آباد هستند.[3][4] سالیان درازی است که این ایل همچون بسیاری از ایلات دیگر یکجانشین شده و به کارهای کشاورزی و صنعتی روی آورده‌اند. جمعیت این ایل در ایران بر اساس نوشته‌های تاریخ مردوخ بالغ بر چهارصد خانوار بوده‌است؛[5] ولی اکنون آمار دقیقی از جمعیت این ایل در دست نیست. از آنجایی که تمام افراد ایل دارای نام خانوادگی زرزا نمی‌باشند و نیز در چهار کشور دارای جمعیت کرد (ایران، ترکیه، عراق و سوریه) پراکنده شده‌اند، کار سرشماری آن‌ها دشوار است.

آن گونه که ابن خلکان نوشته است انها را زرزاری باید گفت و عماد زرزاری یکی از علمای بزرگ شافعی بود که همراه ایوبیان به مصر رفت و حاکم اسکندریه شد و از بزرگان دیگرشان امیر سالار زرزاری و دیگر امیر انوشیروان زرزاری بود که همگی از سرداران ایوبی بودند بنا به گفته ابن خلکان انها از خاندان برامکه بوده اند میدانیم که برامکه عشایر خود را به عراق آوردند.