طایفه خواجهوند
خواجهوند نام یکی از طوایف کرد ساکن در ایران است. در حال حاضر طایفه خواجه وند در استان مازندران در مناطق کجور، کلاردشت، پول، نور،نوشهر،کیاسر ،زاغمرز پراکندهاند. همچنین این طایفه در شهرهای تهران، شهریار، هشتگرد، ابهر، قیدار، قروه، دیواندره،گلپایگان و سمنان هم ساکن هستند.
کوچ اجباری
طایفه خواجهوند تا دوران افشاریه از طوایف بزرگ کرد در منطقه گروس کردستان بودهاست، تا اینکه در دوران نادر شاه افشار، این طایفه بزرگ را از کردستان و کرمانشاه به شمال ایران انتقال دادند، نادر شاه از این کار اهداف سیاسی خاصی را دنبال میکرد، هدف از مهاجرت این طایفه جلوگیری از شورش آنان و مقابله با ساکنان بومی مناطق، کلاردشت، کجور و آن نواحی بودهاست.
در دوران حکومت زندیه تعداد بیشتر این طایفه در زمان حکومت کریم خان زند به مناطق و نواحی مسکونی سابق خود یعنی گروس و نواحی اطراف آن بازگردانده شدند.
در زمان قاجار، آقا محمد خان قاجار بار دیگر این طایفه را به شهرهای کجور، کلاردشت و تنکابن مهاجرت دادند، و این طایفه در شمال ایران ساکن شد و با مردمان بومی آن شهرها درآمیختند.[1]در دوره حکومت قاجار در جنگهای ایران و روس در دوره فتحعلیشاه و در جنگ هرات در دوره ناصرالدین شاه قاجار در سپاه ایران حضور داشته و رشادتها نمودند.
منابع
- یوسفینیا، علیاصغر، تاریخ تنکابن، چاپ اول، ۱۳۷۰ ص ۳۱۵