اولاد قباد

محل ییلاق آن‌ها در مجاور طایفه ایوتیوند یعنی کوه سرکشتی دلفان و محل قشلاق آنها خاک طرهان، در کنار رود سیمره و حوزه دره شیرز در کوهدشت است.[3]

برخی نظیر دانشنامه ایرانیکا آن‌ها را اصالتاً از نسل فردی عرب به نام ابودُلَف می‌دانند که در قرن سوم هجری در نواحی شمال لرستان حکومت می‌کرد.[1] در روایتهای محلی نیز دلفان نام فردی نهاوندی ذکر شده است که در گذشته‌های دور به خاوِه گریخت و آنجا را خرید و بین خاندان خود تقسیم کرد.[1][4]

در روایات نقل شده از دربار عثمانی شاهزاده کورکود فرزند سلطان محمد عثمانی همان قباد است که از سرزمین های عثمانی گریخته و سپس به ایران و در شهر نهاوند سکان گزیده است. از دلیل فرار از دربار عثمانی مدرکی در دست نیست ولی برخی آن را دست به یکی کردن دربار عثمانی یاد میکنند.[5] [6] برخی دیگر نسب قباد را به پادشاه ساسانی [قباد یکم] نسبت میدهند که این احتمال از دیگر احتمالات بیشتر است چرا که این طایفه بر اراضی زراعی و مراتع مرغوب از شیرز کوهدشت تا سیمره و دلفان تملک داشته و خلق و خوی اصیلی دارند و در بین سایر طوایف لک زبان به انصاف و نجابت شهرت دارند. در بین طوایف لک، مهاجرین لایه محسوب میشوند و در حاشیه قرار میگیرند.

بنابر آماری که در سال شمسی۱۳۴۲ گرفته شده است جمعاً این طایفه شامل ۶۰۰ خانوار بوده است.[3]

ایل هرسینی