کوچه

کوچه راه‌باریکه‌ای است که معمولاً میان یا پشت ساختمان‌ها قرار دارد.

تابلوی کوچه برلن
کوچه‌ای در منطقه نوساز تهران

بن‌بست کوچه‌ای است که پایانش بسته باشد. در شهرها یا شهرک‌های قدیمی، کوچه‌ها اغلب به‌جامانده از شبکهٔ خیابانی سده‌های میانه هستند یا دنبالهٔ یک راه یا پیاده‌روی کهن در یک شهر می‌باشند.

در محلّه‌های کهن شهرهای ایران، کوچه‌ها اغلب با دیوارهای بلند خشتی یا آجری و دارای سقف در فواصل گوناگون هستند که رهگذران را از گردوخاک و نور شدید آفتاب محافظت می‌کند.

انواع

به کوچهٔ سقف دار ساباط می‌گویند.

کوچه‌های محلّه‌های کهن

یش از دوره مدرنیزاسیون ایران، کوچه‌های شهرهای کهن ایران با چنین مسیرهای باریک و پرپیچ و تابی آمیخته شده بود که عمدتاً با دیوارهای بلند و بالا و مصالحی چون خشت و آجر و گهگاه با سقفهایی در بازه‌های معین ساخته شده بودند.

کوچه-باغ

کوچه باغی در نجف آباد

منابع

    معنای کوچه را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ Kucheh موجود است.

    پیوند به بیرون

    مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به کوچه در ویکی‌گفتاورد موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.