شهرک ولی‌عصر (تهران)

شهرک ولیعصر بخش بزرگی در منطقه ۱۸ تهران (پایتخت ایران) است که منطقه پرجمعیت و وسیعی را تشکیل می‌دهد و با مناطق ۹، ۱۷، ۱۹ و محلات یافت‌آباد، نعمت‌آباد، تولیددارو، وصفنارد و فلاح مجاور می‌باشد.

شهرک ولیعصر از دو قسمت اصلی ولیعصر و کوی زاهدی تشکیل شده‌است. خیابان‌های اصلی آن خیابان شهیدان برادران بهرامی (یاران سابق)، خیابان شهید رجایی (بازرگان سابق)، خیابان شریعتی، خیابان شهیدان آقایی (حیدری سابق)، خیابان احمد حسینی، خ سپیده شمالی، خیابان شهید میرزایی(سپیده جنوبی)، خیابان شهید مسلمی، خیابان شهید ولی محمدی، خیابان یاسر، خیابان پژاوند، خیابان شهید شعبانعلی عسگری، خیابان طالقانی، خیابان آقابابائیان، خیابان بنایی، خیابان شهید کاکلی، خیابان شهدای دانش آموز، خیابان به خیال، خیابان سجادی وخیابان سیدالشهدا می‌باشد.


قسمت اصلی شهرک ولی عصر از چند محله به نام های: بهداشت،ولیعصر شمالی،ولیعصر جنوبی و شهرک صاحب الزمان تشکیل شده است

این شهرک به خاطر وجود کارگاه های بزرگ و متعدد ساخت مبل و دیگر لوازم چوبی منزل و همچنین بازار های پوشاک و آهن به یکی از محله های مهم پایتخت از نظر اقتصادی و تجاری تبدیل شده است. محله خیلی خوبی است.

پیشینه

شهرک ولی عصر در واقع حاصل ساخت و ساز در دوره قبل از انقلاب در منطقه‌ای متعلق به خانواده فرمانبردار (معروف به فری) است (اما طبق مدارک مشاهده شده این محله در زمان قبل از انقلاب نیز با نام شهرک ولیعهد وجود داشته که بعد از پیروزی انقلاب به شهرک ولیعصر تغییر نام داده است). ملک و آبادی منطقه تعلق به حاج رضا علی فرمانبردار، از بزرگترین ملاکان آن زمان این منطقه تهران داشته است.رضا علی فرمانبردار واقف موسسه خیریه غیاثی میباشد که پس از فوت بنا به وصیت او توسط فرزندانشان اروجعلی .بروجعلی و قربانعلی تاسیس شده و آن را اداره نموده اند. پس از انقلاب بیمارستان خیریه غیاثی تشکیل شده و این بیمارستان در خیابان سپیده شمالی شهرک ولیعصر هم اکنون فعال است. رضا علی فرمانبردار با خریداری مقداری از زمین‌های یافت آباد، نعمت‌آباد، دورسون آباد، اسماعیل‌آباد و مهرآباد در اوایل قرن حاضر خورشیدی، به یکی از ملاکین بزرگ منطقه جنوب غرب تهران تبدیل شد و ده «فری» (بنام فامیلی کوتاه شدهفرمانبردار ) را آباد کرده و به نام خودش، فری‌آباد نامید. بعد از فوترضا علی فرمانبرداردر سال ۱۳۳۵، املاک او بین فرزندانش تقسیم شد که امروزه هم فرزندان و نوادگانش در این محل از ملاکین شمرده می‌شوند. ساخت و ساز در زمین‌های زراعی دهفری‌آباد و مقداری از زمین‌های نعمت‌آباد و یافت آباد، در دوره بعد از انقلاب تبدیل به شهرک ولیعصر گشت.

گفتنی است که قدیمیترین محله این شهرک محله قلعه اسماعیل‌آباد می‌باشد که با سابقه حدود ۳۰۰ ساله در جنوب غربی این شهرک قرار دارد.

امروز نوادگان رضا علی فرمانبردار و خانواده ناصری و خانواده بیاض همراه با مقدم و بیاتلو از آشناهای درویش‌اکبر اصغرتبار از بزرگان شهرک ولیعصر به شمار میروند.درویش اصغرتبار قبل از انقلاب سال ۵۷ از متملکین بزرگ منطقه بوده است.اراضی این منطقه بیشتر صیفی و گندم کاری بوده است بزرگترین باغ منطقه معروف به باغ خسروانی که دارای یک حلقه چاه عمیق بوده است که اکنون به بزرگترین پارک منطقه بنام پارک قائم است که توسط درجه داران زمان شاه بنام تیمسار خسروانی ساخته شده است اکثریت ساکنان منطقه سالها قبل از انقلاب از شهرستانهای اطراف تهران از قبیل دامغان قزوین و همدان و اردبیل و تبریز جز سکنه های قدیمی این محله هستند و طی ده ها قبل به دیگر مناطق تهران مهاجرت کرده اند

بوستان

شهرک ولیعصر دارای بوستان‌ها و فضاهای سبز متعددی می‌باشد از این بین می‌توان به بوستانهای:قائم (از بزرگترین بوستانهای تهران که به دست رئیس جمهور وقت سید محمد خاتمی افتتاح شد)، بوستان ولیعصر (خیابان یاران)٫بوستان گلستان (خیابان سپیده شمالی)، بوستان بهاران (خیابان شهید رجایی)، بوستان نیلوفر (خیابان شهید بنایی)، بوستان بافان (خیابان بافان) بوستان بدر (خیابان وفائی نژاد)،بوستان بنفشه (خیابان حیدری جنوبی)، بوستان تیر (میدان مفتح) بوستان نرگس (پارک اختصاصی بانوان- روبروی ضلع جنوب غربی پارک قائم) و بوستان صنوبر اشاره کرد.

اماکن ورزشی

شهرک ولیعصر دارای اماکن متعدد سرپوشیده و فضای باز می‌باشد که از این بین می‌توان به اماکن زیر اشاره نمود:

ورزشگاه بدر (زمین فوتبال با چمن مصنوعی، سالن چند منظوره، استخر و سونا، زمین مینی فوتبال چمن مصنوعی)

ورزشگاه قائم (سالن چند منظوره، استخر - واقع در ضلع جنوبی پارک قائم)

ورزشگاه الزهرا شماره ۱۷- مخصوص بانوان (سالن چند منظوره - واقع در بخش مرکزی پارک قائم)

استخر سرپوشیده بانوان (واقع در پارک بانوان - روبروی پارک قائم) و ورزشگاه عمرانی در خیابان عمرانی


البته باشگاه های محلی نیز در سرتاسر این محل گسترده شده اند.

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.