مشیریه
مشیریه یا شهرک مشیریه یکی از محله‌های تهران، واقع در جنوب‌شرقی تهران می‌باشد. این محله از شمال به بزرگراه امام رضا (خیابان خاوران) و سه‌راه افسریه، از شمال‌غرب به میدان بسیج، از شرق به شهرک رضویه (کاروان)، از غرب به بوستان پردیس بانوان، بوستان خلیج فارس (پامچال)، بوستان جنگلی توسکا، پارک آبی آزادگان، بوستان بزرگ آزادگان، بزرگراه آزادگان و بزرگراه امام علی، از جنوب‌غرب به شهرک دولت‌آباد و از جنوب به بزرگراه امام علی و بزرگراه شهید رستگار مقدم منتهی می‌شود.
پیشینه تاریخی
مشیریه تحت مالکیت مشیرالسلطنه بوده است که همراه با محلهٔ رضویه (کاروان) ناحیهٔ ۴ منطقهٔ ۱۵ را شکل می‌دهند.[1] در عین حال بنا بر مصاحبه‌هایی که با اعضای شورایاری و معتمدین محلهٔ مشیریه صورت پذیرفت این افراد، مالک این محله را مشیرالدوله، یکی از درباریان و نزدیکان شاه (ناصرالدین شاه) و از ملاکین بزرگ، معرفی نمودند که نام او بر محله باقی‌مانده است. آخرین مرزبندی مصوب این محله، مربوط به سال ۱۳۴۵ و از همان بدو شکل‌گیری محله بوده است. شخصی به نام امیر سلیمانی زمین‌دار بزرگ دوران پهلوی و اسدالله اعلم نیز به عنوان افراد مؤثر در شکل‌گیری این محله قابل ذکر خواهند بود. این دو نفر اولین واگذارکنندگان (فروشندگان) زمین‌های این محله بوده‌اند، هنوز هم در پارک آزادگان که در غرب پارک پامچال قرار دارد، ساختمانی به نام ساختمان امیرسلیمانی واقع شده که متعلق به شهرداری مرکز است.
فضای سبز
از فضاهای سبز این محله می‌توان به:
- بوستان پردیس بانوان
- بوستان خلیج فارس (پامچال)
- بوستان بزرگ آزادگان
- بوستان جنگلی توسکا
- بوستان بنفشه
- بوستان گلشن
- بوستان انارگل
- بوستان افرا
- بوستان عمار یاسر
- بوستان راش
- بوستان جویبار
اشاره کرد.
مراکز تفریحی
از مراکز تفریحی این محله می‌توان به:
- پارک آبی آزادگان
- استخر شهدای تاکسیرانی (پامچال)
- شهربازی پامچال
- سینما پامچال (تئاتر)
اشاره کرد.
منابع
- تکمیل همایون، ناصر(۱۳۸۱). تاریخ اجتماعی فرهنگی تهران. جلد دوم دارالخلافه ناصری. دفتر پژوهش‌های فرهنگی. چاپ دوم.