رودهن

رودِهِن شهری در ۳۰ کیلومتری شرق تهران و در شهرستان دماوند است. رودهن از شمال با شهرستان آمل در استان مازندران، از شرق با بخش مرکزی دماوند، از غرب با شهرستان پردیس و از جنوب با کوه‌ها و کویرهای ورامین و پاکدشت همسایه است.

رودهن
کشور ایران
استانتهران
شهرستاندماوند
بخشرودهن
نام(های) پیشینکوهپایه، آبگان
سال شهرشدن۱۳۴۱
مردم
جمعیت۲۸٬۵۳۳[1]
رشد جمعیت+۲٫۵
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۱۷۵۸ متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۸ درجه سانتیگراد
اطلاعات شهری
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۱
وبگاهشهرداری رودهن
رودهن

جمعیت

جمعیت این شهر براساس سرشماری سال ۱۳۹۰ ایران، ۲۱٬۴۷۷ نفر (۶٬۶۲۷ خانوار) شامل ۱۰٬۸۰۷ مرد و ۱۰٬۶۷۰ زن است.[2]

نزدیکی به جاده‌های اصلی تهران – شمال (هراز و فیروزکوه) نیز از عوامل مؤثر در رشد چشمگیر این شهر بود و طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۵۵، جمعیت رودهن و حومه تنها چهار هزار نفرگزارش شد و پس از تقریباً یک دهه، تا زمان تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی، جمعیت شهر به بیش از سیزده هزار نفر رسید. با توجه به تأسیس این مرکز آموزش عالی و گسترش سریع آن، بافت جمعیتی این شهر نیز به سرعت تغییر یافت. حضور چند هزار دانشجو که به صورت جمعیت شناور در طول روز به این شهر وارد و از آن خارج می‌شدند، اقامت حداقل دو تا سه هزار از این دانشجویان در این شهر در خوابگاه‌ها و خانه‌های استیجاری، موج مهاجرت از اطراف و حتی شهرهای دیگر به ویژه شهرستان‌های استان مازندران، خراسان و استانهای دیگر سبب شد که در سرشماری ۱۳۶۵ جمعیت این شهر به بیش از دو برابر افزایش یابد.

زبان

شماری از طایفه کردبچه از ابتدای دوران قاجار ساکن این منطقه هستند. ساکنان اصلی رودهن ترک زبانانی هستند که در دوره قاجار به این شهر مهاجرت کردند.[3][4][5][6]حبیب برجیان زبان شناس، رودهن را در دامنه جغرافیایی زبان مازندرانی قلمداد کرده است[7]. بخشی از مردم رودهن گویشور زبان مازندرانی هستند.[8][9][10]

امروزه به گفته دکتر محمد رستمی نیا رئیس شورای اسلامی شهر بومهن: رودهن که بعد از بومهن قرار گرفته‌است، محل تلاقی مردم ترک‌زبان و مازنی زبان است.[11]

ابنیه تاریخی

از بناهای تاریخی این شهر می‌توان به پلی اشاره کرد که متروکه شده و از دوره صفویه است. همچنین به ساختمان هتل آبعلی که امروزه به اردوگاه دانش‌آموزی تبدیل شده‌است. رودهن قدیم در منتهی‌الیه رودخانه‌ای واقع شده‌است که امروزه بلوار شریعتی نام دارد و به نام تجرک معروف است. در این نقطه آثار قبرهای زرتشتیان پابرجاست که هنوز مورد توجه قرار نگرفته‌است. مهم‌ترین آثار تاریخی و فرهنگی رودهن را می‌توان به پل نمیر (قرن سوم)، پل زنجیر یا فیروزکوه، بقعه مبارک امامزاده محمدتقی رودهن که از فرزندان موسی کاظم است، امامزاده روح‌الله روستای جورد، امامزاده پیش روستای وسکاره، حمام و خانه تاریخی روستای جورد و وسکاره، ساختمان سابق هتل آبعلی و… که هر یک گویای تاریخ این منطقه است، نام برد.

دانشگاه آزاد
نوشتار اصلی: دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

دانشگاه آزاد اسلامی واحد جامع و بین‌المللی رودهن بابیش از بیست هزار دانشجو، شهر ۴۰ هزار نفری رودهن را به یک شهر دانشگاهی تبدیل کرده‌است. این دانشگاه به عنوان یکی از بزرگترین و معتبرترین دانشگاه‌های کشور از لحاظ فضای آموزشی و علمی شناخته شده‌است.

دانشگاه علمی کاربردی شهرداری رودهن

دانشگاه علمی کاربردی رودهن در سال ۱۳۸۲ در مقطع کاردانی تأسیس شد. اکنون با حدود ۷۰۰ دانشجو و در دو مقطع کاردانی و کارشناسی و قریب به ۱۴ رشته کاردانی و ۳ رشته کارشناسی در زمینی به مساحت ۱۰۵۰۰ مترمربع و ساختمان آموزشی با زیربنای ۱۷۰۰ متر مربع در حال فعالیت است.

نگاره‌ها
  • بام رودهن
  • دفتر بام رودهن
  • ساختمان بام
  • جاده رودهن دماوند سمت شرق
  • شهرک
  • بوستان سرماخورده
  • یکی از خیابان‌های شهر رودهن، «ملاصدرا»

پانویس
  1. نتایج سرشماری ۱۳۹۵ وبگاه مرکز آمار ایران
  2. نتایج سرشماری ۱۳۹۰ وبگاه مرکز آمار ایران
  3. دانشنامه جهان اسلام. ۲۰ جلد. مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۱۳۹۴. ص. ۵۰۷.
  4. «بررسی منشأ مهاجران اولیه رودهن». نامه انسان‌شناسی.
  5. «معرفی بخش رودهن در شهرستان دماوند». پایگاه خبری تارود دماوند.
  6. «رودهن شهری حیاتی». دماوندم آرزوست.
  7. The present Geographical domain of Mazandarani extends from the border of Gilan in the west to the plains of Gorgan in the east. the southern border reaches somewhat unexpectedlly, beyond the lofty chain of alborz, to include firuzkuh and damavand, and countinues all the way south to the outskirts of tehran in Lavasanat, Rudehen etc ...., HABIB BORJIAN., “Mazandaran: Language and People (The State of Research) pp 295,” Academic Commons Columbia University , online edition
  8. جعفری دهقی، محمود؛ خلیلی پور، نازنین؛ جعفری دهقی، شیما (۱۳۹۳). زبان‌ها و گویش‌های ایرانی (گذشته و حال). تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۲۶۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۳-۴.
  9. نصری اشرافی، جهانگیر (۱۳۷۷). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی، سید کاظم مداح، کریم الله قائمی، علی اصغر یوسفی نیا، محمود داوودی درزی، محمد حسن شکوری، عسکری آقاجانیان میری، جهانگیر نصری اشرفی، ابوالحسن واعظی، ناصر یداللهی، جمشید قائمی، فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحه ۳۲ جلد اول. شابک ۹۶۴۹۱۱۳۱۵۰.
  10. «ذخیره لغوی زبان مازندرانی و زبان تالشی». پایگاه تالش‌شناسی. دریافت‌شده در ۳۱ ژانویه ۲۰۲۱.
  11. https://www.dana.ir/news/605476.html/شهر-بومهن-آنطور-که-رسانه-ها-معرفی-می-کنند-نیست

منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.