مدرسه

مدرسه یک مؤسسه آموزشی است که با هدف تأمین فضای آموزشی و آموزش به دانش آموزان توسط معلمین طراحی شده‌است. اکثر کشورها یک سیستم رسمی آموزش و پرورش اجباری دارند.[1]

برای دیگر کاربردها، مدرسه (ابهام‌زدایی) را ببینید.
یک کلاس درس در مقطع دبیرستان در ژاپن
یک کلاس درس مدرن در ژاپن

نام مدارس در کشورهای مختلف متفاوت است که عموماً شامل مدارس ابتدایی برای کودکان و راهنمایی برای نوجوانانی که تحصیلات ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشته‌اند، می‌شود.

در ایران مدرسه‌ها در سه گروه دبستان، متوسطه دوره اول که در گذشته راهنمایی بود و متوسطه دوره دوم که در گذشته دبیرستان بود (هنرستان‌ها، از نظر مقطع، برابر با دبیرستان‌ها هستند) می‌باشند. در مدرسه کسانی هستند که مسئولیتهایی را بر عهده دارند مانند مدیر که ریاست مدرسه را بر عهده دارد و معاون‌های آموزشی، تربیتی (پرورشی)، فناوری و آموزگاران. مدرسه زیر نظر ادارهٔ آموزش و پرورش هر شهر اداره می‌شود.

کودکستان‌ها و مهدکودک‌ها که پیش از مدارس ابتدایی هستند، برای کودکان بسیار کوچک (عموما بین ۳ تا ۵ سال) مورد استفاده قرار می‌گیرند. بعد از مدارس راهنمایی و دبیرستان دانش آموزان به دانشگاه برای تحصیلات عالی می‌روند.

همچنین مدارس غیرانتفاعی وجود دارند که زمانی ساخته می‌شوند که دولت نمی‌تواند از تحصیلات (رشته) خاص پشتیبانی کند یا وسایل آزمایشگاهی مناسبی را در اختیار دانش آموزان قرار نمی‌دهد.

اولین مدرسه در تاریخ مدرن ایران، مدرسه دارالفنون بود که میرزا تقی خان امیر کبیر آن را در زمان ناصرالدین شاه قاجار تأسیس نمود.

در مدارس آنلاین و مدارس خانگی،[2][3] تدریس و فراگیری دانش در خارج از ساختمان مدارس سنتی صورت می‌گیرد.

پیرامون واژه

واژهٔ مدرسه که در فارسی و عربی امروز کاربرد دارد، واژه‌ای عربی و از نظر دستور زبان عربی، اسم مکان است؛ یعنی مکانی که محل «درس و درس خواندن و درس دادن» است.

پلان مدارس
یک کلاس درس روستایی در مقطع دبستان در لائوس.

معمولاً ۵ نوع پلان اصلی برای مدارس مورد قبول واقع شده‌اند:

  • پلان فشرده
  • پلان حیاط دار
  • پلان شعاعی
  • پلان خطی
  • پلان ارگانیک[4]

اصول طراحی مدرسه

هر طرحی دارای اصول اولیه است که این اصول خلاقیت در طرح را از بین نمی‌برد بلکه طرح را از آشفتگی می‌رهاند.

مهمترین خصوصیاتی که در ساختار کلی یک مدرسه می‌تواند مورد توجه قرار گیرد در زیر ذکر شده‌است:

  • الگوهای سازماندهی مختلف و تلفیق آنها
  • فضاهای عمومی و ارتباط با جامعه (که معمولاً در مجاورت ورودی ساختمان مدرسه هستند)
  • ناحیه‌های مختلف فضایی (مانند ناحیه کلاس‌ها، ناحیه فضاهای عمومی، ناحیه فضاهای باز بیرونی و…)
  • نقش راهروها به عنوان مسیر و هسته سازمان‌دهنده، نقاط تأکید مسیر (ابتدا و انتهای مسیر)، فضاهای همجوار مسیر، فضاهای درون مسیر و مانند آن.
  • فضاهای باز بیرونی (به صورت درون‌گرا یا برون‌گرا).
  • استفاده از دسته فضاها و تشکیل واحدهای همجوار فضایی که خصوصاً در سازماندهی کلاس‌ها مؤثر است.[5]

جستارهای وابسته
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مدرسه موجود است.
در ویکی‌کتاب کتابی با عنوان: مدرسه هوشمند وجود دارد.

منابع
  1. Roser, Max; Ortiz-Ospina, Esteban (2019). "Primary and Secondary Education". Our World in Data. Retrieved 24 October 2019.
  2. «ورود ۱۳میلیون دانش‌آموز به کلاس‌های درس از فردا». اقتصاد آنلاین. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۵-۲۳.
  3. «۱۲ میلیون دانش آموز در سال تحصیلی جدید به مدرسه می‌روند». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۷-۰۹-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۵-۲۳.
  4. ادوارد، برایان ،1389، رهنمون‌هایی به سوی پایداری، ویرایش دوم، مترجم: ایرج شهروز تهرانی، نشر مهرازان، تهران، صفحه 141.
  5. کامل نیا، حامد ،1385، "دستور زبان طراحی محیط‌های یادگیری مفاهیم و تجربه ها"، چاپ دوم، تهران: سبحان نور.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.