سرداب
سَرداب یا سردابه خانهای است که در زیر سطح زمین سازند تا در گرما به آن پناه برند و آب و مواد غذایی در آنجا نگاه میدارند تا خنک ماند.[1][2]
در اشعار فارسی
سردابه در اشعار فارسی نیز به کار رفتهاست. برای نمونه خاقانی میگوید:
سردابه دید حجره فرورفت یک دو پی | کرسی نهاده دیدبرآمد سه چار گام |
نزاری قهستانی میگوید:
ز دیوان روی زمین دور باش | به سردابه قدس باحور باش |
پانویس
- «معنی سرداب | لغتنامه دهخدا». www.vajehyab.com. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۳۱.
- «معنی سرداب | فرهنگ فارسی معین». www.vajehyab.com. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۳۱.
- «روزنامه جام جم (1394/04/08): خنکای سردابها در تابستانهای تاریخ ایران». Magiran. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۷-۳۱.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.