آتریوم
در معماری آتریوم[1] (انگلیسی: Atrium، کلمه لاتین که جمع آن ایتریا است) به فضای بزرگ و باز میان ساختمان گفته می‌شود. آتریوم یکی از بیشترین استفاده‌ها را در خانه‌های روم باستان به منظور تعبیه نور لازم و تهویه داخلی داشته‌است. آتریوم‌های امروزی که از اواخر قرن نوزدهم و بیستم گسترش پیدا کردند معمولاً دارای چندین طبقه ارتفاع و یک سقف شیشه‌ای با پنجره‌های بزرگ هستند که اغلب بلافاصله پس از ورودی اصلی قرار گرفته‌اند. آتریوم‌ها به دلیل دادن احساس باز بودن فضا و نور از محبوب‌ترین طرح‌ها شناخته می‌شوند. مهار آتش یکی از اصلی‌ترین چالش‌های طراحی آتریوم‌ها است زیرا طراحی ضعیف آن‌ها می‌تواند اجازه سرایت سریع آتش به طبقات بالایی را بدهد.
نمایی از آتریوم هتل گرند دابلتری میامی، فلوریدا
منابع
- هریس، سیریل ام (۱۳۸۱). فرهنگ تشریحی معماری و ساختمان. ترجمهٔ محمدرضا افضلی و مهرداد هاشم‌زاده همایونی. تهران: دانشیار. شابک ۹۶۴-۷۰۱۵-۰۶-۲.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «(Atrium (architecture». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ مه ۲۰۱۳.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آتریوم موجود است. |
| اتاق‌های اشتراکی خانه |
|
|---|---|
| اتاق‌های خصوصی | |
| فضاها | |
| خدماتی و انبار |
|
| فضاهای خانه بزرگ | |
| مقالات مرتبط |
|
| عناصر معماری | |
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.