سرای مشیر

سرای مشیر در دوره قاجاریه توسط میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک بناگذاری شده‌است. این بنا در سال ۱۳۴۷ هجری شمسی با شماره ۴۲۴ در سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده‌است و قسمتهایی از آن در دوره پهلوی مرمت شده‌است. چون کاشیکاری‌های زیبا و ریزه‌کاری‌های چوبی و شیشه‌های الوان درک‌های آن رو به انهدام بود، در سال ۱۳۴۸ تحت تعمیر و مرمت قرار گرفت. درک‌های فرسوده و شکستهٔ آن نوسازی گردید و حوضخانهٔ آن هم که از حیث کاشیکاری و مقرنس‌کاری بی‌نظیر است به شکل چایخانه درآمد و اتاق‌های آن برای نمایش هنرهای دستی و محلی فارس اختصاص یافت و به «سرای هنر» معروف شد این بنا بنا بر چیزی که بر کتیبه آن درج گردید توسط ابوالحسن خان مشیر الملک وقف امام پنجم شیعیان شده‌است و به همین دلیل از پیش از انقلاب تاکنون مدیریت و امتیاز بهره‌برداری از آن در دست سازمان حج و اوقاف بود هاست. سازمان اوقاف که ملکیت بنا را بر عهده دارد حجره‌ها را به شکل سرقفلی به مالکان فعلی تحویل داده‌است و ماهیانه از آن‌ها اجاره بهای ملک را دریافت می‌کند. گفتنی است که این محل هم‌اکنون یکی از مهمترین مراکز عرضه صنایع دستی در کلانشهر شیراز است.این بازار در تاریخ ۲۸/۵/۱۳۴۷باشماره ۴۲۴در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است.

بنای هشتی در ورودی چوبی بزرگ، کفی پوشیده از قلوه‌سنگ و حیاطی بزرگی در وسط دارد که درختان نارنج و حوضی بزرگ در وسط آن به‌چشم می‌خورد. هشتی سقفی مرتفع دارد که برفراز آن گنبد کم خیز نسبتاً بزرگی وجود دارد و روی آن یک بادگیر چند وجهی مشاهده می‌شود. در این هشتی چهار حجره وجود دارد که به فاصله دو پله از سطح زمین قرار گرفته‌است. این هشتی را در اصطلاح چهار سوق یا چهار سو می‌نامند. علت این نام‌گذاری این است که چهار وجه از این هشتی را حجره‌ها اشغال نموده‌اند و چهار وجه دیگر محل عبور بازدیدکنندگان و رهگذران است. برفراز این حجره منبت کاری دیده می‌شود. هم‌اکنون بالای سر در ورودی اصلی سرای مشیر یا سرای گلشن سنگی نصب شده‌است که متن وقف نامه را بر روی آن نوشته‌اند و تاریخ آن رمضان سال ۱۲۸۸ هجری قمری را نشان می‌دهد. سر در ورودی سرا با مقرنس و کاشی تزئین یافته‌است؛ و در سقف دالان هشتی آن نیز مقداری کاشی معرق به کار رفته‌است. در محوطه سرای مشیر در چهار ضلع، حجره‌هایی در دو طبقه ساخته شده‌است. در این بنا کلیه سقفها به شکل طاق ضربی و بدون به کار بردن الوار ساخته شده‌اند که در نوع خود جالب توجه است.

سردر ورودی ضلع جنوبی بازار پس از اردوبازار کاشیکاری شده‌است. در آنجا کتیبه‌ای وجود دارد؛ که بر روی آن نوشته این بازار نو مشیر در سال ۱۳۷۱هجری تکمیل و افتتاح شد. "موقوفه مرحومه سلطان الحاجیه و معدل الملک "این ضلع دارای دالانی است که سنگ‌فرش شده‌است. سقف دالان نیز دارای عرق چین ساده‌ای است؛ که در چهار گوش آن ترنج‌هایی آجرکاری شده‌است. در پیشانی سر در نیز دو لچکی از کاشی هفت رنگ وجود دارد. همچنین تصویری از خسرو و شیرین وتصویر دیگر یوسف و زلیخا در این ضلع یا فت می‌شود. در این راسته ۱۰ طاق نما وجود دارد. بر سردر راسته شمالی بازار نیز کتیبه‌ای است که در آن نوشته شده‌است. ضلع شرقی بازار شمالی دارای شش حجره و ضلع غربی دارای پنج حجره است.

درمیان جرز مغازه‌های طاقچه‌ای کوچک برجسته برای چراغ‌های پیه‌سوز وجود دارد در ابتدای بازار یک آب‌نمای کوچک هشت ضلعی دیده می‌شود. در این بازار انواع صنایع دستی وهنری یافت می‌شود. این بازار بادری به سبک قدیم از هشتی مذکور جدا می‌شود.

سرای مشیر به دلیل واقع بودن در یکی از مکانهای مهم گردشگری شیراز که در واقع محور شاه چراغ به سمت بازار وکیل است و به دلیل ساختمان زیبای بنا و حیاط بزرگ و دلگشایی که در میان این بنا واقع شده‌است از دیرباز مقصد مهمی برای بازدید گردشگران داخلی و خارجی بوده‌است. این مکان مرکزی مهم در عرضه صنایع دستی در سطح شیراز و حتی استان فارس است. علاوه بر فروش صنایع دستی در این بازار واحدهایی هم مشغول تولید صنایع دستی هستند. برای نمونه می‌توان به صنایع خاتم‌سازی و معرق، حکاکی و قلم زنی روی مس و برنج، و تراش سنگ‌های قیمتی، ساخت زیورآلات دست‌ساز سنتی نقره و طلا و گبه بافی اشاره کرد.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
  کتیبه سردر[2]
• 
  این عکس مربوط به محوطه حیاط بازار سرای مشیر است .
• 
  ورودی سرای مشیر
• 
  سردر[2]

• «وبگاه آفتاب». بایگانی‌شده از اصلی در 23 اكتبر 2008. دریافت‌شده در ۲۴ مرداد ۱۳۸۷. تاریخ وارد شده در |archivedate= را بررسی کنید (کمک)
• «وبگاه تبیان». دریافت‌شده در ۲۴ مرداد ۱۳۸۷.
• «وبگاه مرد آریایی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۴ مرداد ۱۳۸۷.
• «وبگاه روزنامه مردم سالاری». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ فوریه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۴ مرداد ۱۳۸۷.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سرای مشیر موجود است.