اشکنان

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۹٬۱۱۵ تن (در ۲٬۴۰۶ خانوار) بوده‌است.[1]

آثار باقی‌مانده از آن زمان قلعه خان است. حمام و مسجد علیخان نیز ازآثار قدیمی شهر است. پلی که بر روی رودخانه مهران در بخش اشکنان وجود دارد قدمت هزار ساله دارد.

در حال حاضر در مرکز آموزش عالی شامل دانشگاه آزاد و پیام نور در مرکز بخش فعال بوده که پذیرای دانشجویان در رشته‌های مختلف علمی مبی باشد.

آبگرم پاقلات: یکی از چشمه‌های منطقه‌است که در فاصله ۱۴ کیلومتری از اشکنان و حد فاصل اشکنان-پاقلات قرار گرفته که در تمامی فصول سال میزبان تعداد زیادی از ساکنان منطقه می‌باشد

منطقه تنگخور روستای لاورخشت با وجود چشمه‌های متعدد آب شیرین. نخلستانهای بسیار زیبا چشم‌انداز خوب ودیدنی دارا می‌باشد

منطقهٔ اوباد حدفاصل ۲۰ کیلومتری اشکنان-لامرد واقع در روستای کرزا که دارای آب گرم همراه با گوگرد بوده که روزانه تعداد زیادی از هموطنان برای تفریح و دوای بیماری خود به این منطقه سفر می‌کنند

امامزاده میرحسن: این امامزاده که از نوادگان حسن ابن علی می‌باشد، در شهر اشکنان و در محله اشکاته واقع می‌باشد. امامزاده میراحمد از دیگر اماکن زیارتی تفریحی این شهر است که در فصول مختلف به ویژه بهار پذیرای گردشگران زیادی است

اشکنان شهری است در جنوب استان فارس که از توابع شهرستان لامرد است. این شهر در جنوبی‌ترین نقطه استان فارس در طول جغرافیایی ۳۷ درجه و ۵۳ دقیقه و عرض جغرافیایی ۲۷ درجه و ۱۴ دقیقه واقع شده‌است. جمعیت بخش اشکنان طبق آخرین سرشماری ۱۸۶۸۵ نفر است. این شهر از طرف شمال و شرق به بخش مرکزی شهرستان لامرد و از طرف جنوب به شهرستان پارسیان و از طرف شرق و جنوب شرق به شهرستان بستک محدود می‌شود. قدمت شهر اشکنان ۲۲۸ سال قبل از میلاد مسیح (ع) که در آن زمان هوشنگ که اولین پادشاه اشکانیان در جنوب بوده‌است. هوشنگ چند قلعه در شهر اشکنان فعلی ساخت که بعدها تبدیل به‌آبادی می‌گردد. نام قدیم این شهر سودابگرد است ولی به خاطر یک اتفاق تاریخی از سودابگرد به اشکنان تغییر کرد. گفته‌اند به دلیل پیمان‌شکنی سران اشکنان که پس از دعوت نماینده امام زاده اعظم میرعلی حسین بن زین العابدین (ع) که برای تبلیغ اسلام دعوت شده بود. شغل مردم شهر اشکنان در بخش کشاورزی و دامداری حدود ۲۵٪ و در بخش‌های خدماتی و صنعتی حدود ۳۰٪ و بقیه در بخش کارمندی و کارگری و عدهٔ زیادی نیز در کشورهای حاشیه خلیج فارس مشغول به کار هستند. زبان مردم شهر اشکنان اچمی است که از گویش‌های به جامانده از زبان‌های فارسی پهلوی مربوط به دوره ساسانیان و پیش از آن می‌باشد. ازغذاهای محلی شهر می‌توان به فَلَزی، کُلُو، بَله ماهی، دُلِت، یتیمچه اشاره کرد که هنوز به همان روش‌های قدیم پخت می‌شوند. اشکنان شهر تاریخی است و آثار زیادی نیز وجود دارد از جمله مجموعه علیخانی شامل قلعه و مسجد علیخان و بسیاری آثار که قدمت چندین ساله دارند.

• اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: گیتاشناسی: ۱۳۸۳.
• جایگاه و بلندا

ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای اشکنان دارد.

• تصاویرهای جالب از اشکنان